tag:blogger.com,1999:blog-73288777818680372332024-03-13T00:23:03.917-07:00Literature and not OnlyHarbor Dreamingdiyana ivanova boevahttp://www.blogger.com/profile/01554469397670510194noreply@blogger.comBlogger417125tag:blogger.com,1999:blog-7328877781868037233.post-11771505672695289482022-05-02T20:20:00.002-07:002022-05-02T20:20:55.882-07:00Представяне <p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj38WIYbBeg0S2b0-PFjyV5S0UV6qFj_29IXWNKFPoAV-5ym-4liDDSwJRRXbDlPMw2IwbwuJVNp-VAAYhWx-u2H-tc1gP86JCRsWQhchWYbGSU1AmVg4tiD__u7vc4WTQ3uVataLvLL07TAr3RptzwBl93KVY4zcS2d1dgNSZRqXEOslTT_3Q3PptuVQ/s5198/%D0%BF%D0%BE%D0%BA%D0%B0%D0%BD%D0%B0.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="5198" data-original-width="3544" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj38WIYbBeg0S2b0-PFjyV5S0UV6qFj_29IXWNKFPoAV-5ym-4liDDSwJRRXbDlPMw2IwbwuJVNp-VAAYhWx-u2H-tc1gP86JCRsWQhchWYbGSU1AmVg4tiD__u7vc4WTQ3uVataLvLL07TAr3RptzwBl93KVY4zcS2d1dgNSZRqXEOslTT_3Q3PptuVQ/s320/%D0%BF%D0%BE%D0%BA%D0%B0%D0%BD%D0%B0.jpg" width="218" /></a></div><br /><p></p>diyana ivanova boevahttp://www.blogger.com/profile/01554469397670510194noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7328877781868037233.post-36596245866623292272021-09-07T22:05:00.001-07:002021-09-07T22:05:30.320-07:00Ugly Kid Joe - Everything About You :)<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/byEGjLU2egA" width="320" youtube-src-id="byEGjLU2egA"></iframe></div><br /><p></p>diyana ivanova boevahttp://www.blogger.com/profile/01554469397670510194noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7328877781868037233.post-46295628277748053672021-08-30T21:38:00.005-07:002021-08-30T21:44:33.154-07:00Презентация на Христо в библиотеката в Крайова <p> Проект: Писмени съкровища на Долен Дунав</p><p><br /></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/4-o_8bnlFmU" width="320" youtube-src-id="4-o_8bnlFmU"></iframe></div><br /><p></p>diyana ivanova boevahttp://www.blogger.com/profile/01554469397670510194noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7328877781868037233.post-13599348397413166452021-08-28T06:09:00.012-07:002021-08-28T10:54:10.942-07:00От пощата ми - някои мнения за книгите ми (1)<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiefN3FDCw7cKPGfn6vlanruG5N76jmGBiqqgz0EgrNPWnP6IpMBRYV8xcGQLHlGq6MdL2gvauVvAP0Tzy7hFmMVMikQoYjOdfHNBJqkB-vZZVmweKes7iut_5Ts67kcuJo-VLpM7zoHVxg/s726/%25D0%25BC%25D0%25B0%25D1%2580%25D0%25B8-%25D0%25B2%25D1%2580%25D0%25B8%25D0%25BD%25D0%25B0-%25D0%25BD%25D0%25B8%25D0%25BA%25D0%25BE%25D0%25BB%25D0%25BE%25D0%25B2-2-726x400.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="726" height="176" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiefN3FDCw7cKPGfn6vlanruG5N76jmGBiqqgz0EgrNPWnP6IpMBRYV8xcGQLHlGq6MdL2gvauVvAP0Tzy7hFmMVMikQoYjOdfHNBJqkB-vZZVmweKes7iut_5Ts67kcuJo-VLpM7zoHVxg/s320/%25D0%25BC%25D0%25B0%25D1%2580%25D0%25B8-%25D0%25B2%25D1%2580%25D0%25B8%25D0%25BD%25D0%25B0-%25D0%25BD%25D0%25B8%25D0%25BA%25D0%25BE%25D0%25BB%25D0%25BE%25D0%25B2-2-726x400.jpg" width="320" /></a></div><br /> <b>Мари Врина-Николов - 20. 03. 2016</b>; всъщност преди пишех с презимето си, Мари ми казва някакви неща относно <b>"Писма за оригами"</b>, без да знае, че ме познава, понеже "Боева" не й говори нищо...<p></p><p><span face="Tahoma, sans-serif" style="font-size: 14px;"><i><span style="background-color: black;">У<span style="color: white;">в</span></span><span style="background-color: black; color: white;">ажаема Дияна Боева,</span></i></span></p><i><span style="background-color: black; color: white;"><span face="Tahoma, sans-serif" style="font-size: 14px;">Името ми може би Ви е познато, професор съм в Париж по български език и литература, която превеждам по вътрешна потребност, когато един текст буквално ме зове за превод. Така се случи и с Вашата книга, която прочетох и оставя в мене изречения и образи. Направи ми силно впечатление езикът, който се движи между две пропасти, тази на тягостната заради мълчанията и насилието действителност и тази на опасно примамливия свят на съня, мечтата, мита и фантазията...</span><br style="font-family: Tahoma, sans-serif; font-size: 14px; margin: 0px; padding: 0px;" /><span face="Tahoma, sans-serif" style="font-size: 14px;">Съгласна ли сте да преведа откъси и да напиша своя анотация-прочит, с надеждата да намеря издател за книгата във Франция?</span><br style="font-family: Tahoma, sans-serif; font-size: 14px; margin: 0px; padding: 0px;" /><span face="Tahoma, sans-serif" style="font-size: 14px;">Битката с издателите е много дълга, често отчайваща, но... не се отчайвам!</span><br style="font-family: Tahoma, sans-serif; font-size: 14px; margin: 0px; padding: 0px;" /><span face="Tahoma, sans-serif" style="font-size: 14px;">Всичките си ваканции прекарвам в България, ще се радвам да се запознаем.</span><br style="font-family: Tahoma, sans-serif; font-size: 14px; margin: 0px; padding: 0px;" /><span face="Tahoma, sans-serif" style="font-size: 14px;">Благодаря Ви искрено за хубавата изненада - Вашата книга.</span><br style="font-family: Tahoma, sans-serif; font-size: 14px; margin: 0px; padding: 0px;" /><span face="Tahoma, sans-serif" style="font-size: 14px;">Хубав ден!</span></span></i><div><i><span style="background-color: black; color: white;"><span face="Tahoma, sans-serif" style="font-size: 14px;">Marie Vrinat-Nikolov </span></span></i></div><div><i><span style="background-color: black; color: white;"><span face="Tahoma, sans-serif" style="font-size: 14px;"><br /></span></span></i></div><div><i><span style="background-color: black; color: white;"><span face="Tahoma, sans-serif" style="font-size: 14px;"><a href="https://diyanaboeva.blogspot.com/2017/11/blog-post_9.html">ОТКЪСИТЕ</a></span></span></i><div><span style="color: white;"><span style="font-size: 14px;"><i><br /></i></span></span></div><div><span style="color: white;"><span style="font-size: 14px;"><i><br /></i></span></span><div><i><span style="background-color: black; color: white;"><span face="Tahoma, sans-serif" style="font-size: 14px;"><br /></span></span></i></div></div></div>diyana ivanova boevahttp://www.blogger.com/profile/01554469397670510194noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7328877781868037233.post-76614607134487858002021-08-28T06:09:00.009-07:002021-08-28T06:24:57.016-07:00Из пощата ми (2)<p><span style="background-color: black;"><span style="color: white;"></span></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="background-color: black;"><span style="color: white;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgFQ3Q7veo5htO6jzr_Tm9-q2jpjldhZaxEVNUYHVPWHJ2MGxjRJfAtEPVsMvU0PPWD8DLbPGVMzi1EiAQ0COc2MeIv80lwIQzXglhR4nck8gozESKpypk2buLOHanEwD_Fgk3CTlV2qExP/s800/Anton-Baev1.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="677" data-original-width="800" height="271" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgFQ3Q7veo5htO6jzr_Tm9-q2jpjldhZaxEVNUYHVPWHJ2MGxjRJfAtEPVsMvU0PPWD8DLbPGVMzi1EiAQ0COc2MeIv80lwIQzXglhR4nck8gozESKpypk2buLOHanEwD_Fgk3CTlV2qExP/s320/Anton-Baev1.jpg" width="320" /></a></span></span></div><span style="background-color: black;"><span style="color: white;"><br />(Дано някой не откачи главата ми, но добрите думи, дори в неформален разговор, си заслужават да бъдат прочетени, още повече, че си пиша и третата част на трилогията - аз Д.)</span></span><p></p><p><b style="background-color: black;"><span style="color: white;"><i>Моят приятел Антон Баев за "Невинни" - 16. 12. 2020</i></span></b></p><p><span face="Arial, Helvetica, sans-serif" style="background-color: black; font-size: small;"><span style="color: white;"><i>Здрасти, Диди!</i></span></span></p><div><div><span style="background-color: black;"><span style="color: white;"><i><span face="Arial, Helvetica, sans-serif" style="font-size: small;">Чуден роман си написала, по-скоро втора част на един роман!</span><br style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;" /><br style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;" /><span face="Arial, Helvetica, sans-serif" style="font-size: small;">Чудех се, докато го четях, дали тези, които не са чели "Писмата", лесно</span><br style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;" /><span face="Arial, Helvetica, sans-serif" style="font-size: small;">ще влязат в "Невинни", но отговор на този въпрос нямам - вероятно ще го</span><br style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;" /><span face="Arial, Helvetica, sans-serif" style="font-size: small;">получиш от нови читатели. Затова казвам, че по-скоро двата текста са</span><br style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;" /><span face="Arial, Helvetica, sans-serif" style="font-size: small;">един роман в две части, някой ден може и така да се появи, обемно ще е,</span><br style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;" /><span face="Arial, Helvetica, sans-serif" style="font-size: small;">но не неприлично - 550 страници, класически размер.</span><br style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;" /><br style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;" /><span face="Arial, Helvetica, sans-serif" style="font-size: small;">Великолепно е разиграна метафората със замръзването - вход на първата</span><br style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;" /><span face="Arial, Helvetica, sans-serif" style="font-size: small;">част и изход на втората. Даже си мислех за общо заглави на двете части -</span><br style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;" /><span face="Arial, Helvetica, sans-serif" style="font-size: small;">Замръзване, или Замръзването, такова време описваш. Но истински</span><br style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;" /><span face="Arial, Helvetica, sans-serif" style="font-size: small;">великолепна е именно атмосферата, а това е светът на един роман, както</span><br style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;" /><span face="Arial, Helvetica, sans-serif" style="font-size: small;">знаеш.</span><br style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;" /><br style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;" /><span face="Arial, Helvetica, sans-serif" style="font-size: small;">Разказът непрекъснато играе между застиналост и внезапност, между</span><br style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;" /><span face="Arial, Helvetica, sans-serif" style="font-size: small;">замръзналост и размразяване с тези контрапункти - не само в писмата на</span><br style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;" /><span face="Arial, Helvetica, sans-serif" style="font-size: small;">детето, но и в самата структура на абзаците, прескачането от една в</span><br style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;" /><span face="Arial, Helvetica, sans-serif" style="font-size: small;">друга мисъл, от едно в друго състояние.</span><br style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;" /><br style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;" /><span face="Arial, Helvetica, sans-serif" style="font-size: small;">Изобщо - поздрави, и дано стигнеш до повече читатели, струва си! Но</span><br style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;" /><span face="Arial, Helvetica, sans-serif" style="font-size: small;">твоята работа си си я свършила чудесно!</span><br style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;" /><br style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;" /><span face="Arial, Helvetica, sans-serif" style="font-size: small;">Антон</span></i></span></span></div></div>diyana ivanova boevahttp://www.blogger.com/profile/01554469397670510194noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7328877781868037233.post-82791764091288369532021-08-28T06:09:00.008-07:002021-08-28T06:23:06.474-07:00Писма, на които държа (3)<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhyOt6MF6mEOHUuT3oyk-tZuAad4ziUtyAYPhHA5b46Pspv4ZVJfdZExTJRJ05PK7WPS3u_VdXvrUOyS9V_8STBEkFYKaym2-CdbUR5sZcfHD8ayKW2jpHRd5EX0909acfYalipykMfgIxX/s980/zx980_4097336.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="785" data-original-width="980" height="256" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhyOt6MF6mEOHUuT3oyk-tZuAad4ziUtyAYPhHA5b46Pspv4ZVJfdZExTJRJ05PK7WPS3u_VdXvrUOyS9V_8STBEkFYKaym2-CdbUR5sZcfHD8ayKW2jpHRd5EX0909acfYalipykMfgIxX/s320/zx980_4097336.jpg" width="320" /></a></div><br /><span style="background-color: black;"><span style="color: white;">13. 11. 2020 </span></span><p></p><p><span style="background-color: black; color: white;">Едно от най-красивите писма, които съм получавала! <b>доц. Юрий Проданов </b>за романа ми <b>"Невинни"</b></span></p><p><span face="Arial, Helvetica, sans-serif" style="background-color: black; font-size: small;"><span style="color: white;">Здравей Дияна,</span></span></p><div style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;"><span style="background-color: black; color: white;">Не, Оригамите не е по-добра...</span></div><div style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;"><span style="background-color: black; color: white;">Но по реда на случващото се.</span></div><div style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;"><span style="background-color: black; color: white;">Телефонът ми звънна и момчето от Еконт усмихнато ми връчи пакета с трите книги. Едната подредих в едната библиотека. Другите две - при българските писатели :) в другата стая. И продължих да препрочитам нещо, което не знам защо подхванах. Случва ми се от време на време, но през дълги периоди. Сигурно по някакъв начин преподреждам главата си или може би я попрочиствам. Първо черния голям том със Софокъл. Чета "Електра", после "Трахинянките". Прибирам Софокъл и изваждам големия черен том с Есхил. Чета "Агамемнон" и "Седемте срещу Тива". Прибирам ги в библиотеката и започвам да върша други всекидневности.</span></div><div style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;"><span style="background-color: black; color: white;">В събота сутринта след едно поредно ранно събуждане, четене и малко писане отивам в стаята с българските автори и вземам "Невинни". Започвам я някъде към седем сутринта. В късния следобед Ваня ми припомня, че имаме кратък ангажимент извън вкъщи. Отговарям и, че ми остават няколко страници и тръгваме. На последната страница извиквам: "Еха!" и излизаме...</span></div><div style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;"><span style="background-color: black; color: white;">Тази сутрин отново се будя някъде около времето на превземане на Троя. Гледам тавана и изведнъж нещата се подреждат по местата си. Изведнъж си давам сметка, че всичко, което съм чел от написаното преди новата ера и преди няколко дни е било свързано с имена и думи на жени. Електра, Хризотемида, Касандра, Деянира, Антигона, Исмена и даже Клитемнестра. После си мисля, че трагедиите се причиняват от мъже, но се преживяват от жени. И именно преживяванията на жените са начин за запомнянето на трагедиите, а и на всичко случващо се.</span></div><div style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;"><span style="background-color: black; color: white;">И ставам, за да ти опиша това.</span></div><div style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;"><span style="background-color: black; color: white;">Никога не съм разсъждавал върху "женското писане", но точно двутомника ти ме накара да се замисля в такава посока. Защото персонажната система и в оригами и в невинни е изградена под знака на женската доминация. Като започнеш от Ели (живот и дневник), Мери (дневник и живот) Мевледа, Ирина, Ина, Маргарита и Харизанова и Ненчева. Мъжете. Да, има ги...</span></div><div style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;"><span style="background-color: black; color: white;">За мен "Невинни" е много силен текст. На първо място блестящо си се справила с прословутия проблем "втора книга". И си се справила с най-трудното - да продължиш текст, като същевременно създадеш напълно автономен текст. Проблемът при дилогиите, трилогиите и тетралогиите е как да не намалява броя на читателите в прогресията на поява на следващата част. И това може да се случи, ако всяка една от тях може да съществува независима от другите. А тук се е получило. И същевременно да е органично свързан с другата част - и това се е получило. Не само със запазването на персонажната система и естественото и включване в продължението на вече узнатото. Прекрасна е идеята за втория дневник на Мери - двойничката на Ели от детската снимка. Тази мистична връзка през едно поколение продължава най-важната идея в книгите - за паметта и помненето и забравата. И същевременно е предпоставка за онова усещане за естествена връзка между оригамите и невинни като текстове.</span></div><div style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;"><span style="background-color: black; color: white;">По отношение на паметта - и в двете ти книги впечатлява ненатрапчивостта и липсата на декларативност и поучителен педагогизъм в това отношение. Тук мога да се впусна в дълги разсъждания, но ще кажа само, че си се справила прекрасно - стаята на Харизанова, в която заспива Ненчева и кухненската маса на която заспива Харизанова са силна метафора за безразличието ни към обезсилените демони на миналото (което не означава, че трябва да бъдат забравени)</span></div><div style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;"><span style="background-color: black; color: white;">Финалът. Изключително убедителен, силен, добър. Първо - да завършиш роман като разказ с неочакван край. Обикновено винаги усещам доста преди финала какво ще се случи накрая. Тук се усетих на предпоследната страница. Блестящо - прошката, мизерикордията на последното пронизване на плътта (не с триъгълното острие, а със върха на спринцовката), дъщерята до умиращия си баща. Как да кажа. Много, много силен финал на един много, много въздействал ми текст.</span></div><div style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;"><span style="background-color: black; color: white;">Който отваря и други въпроси - за морето в българската литература. Поздравления. За това, че в текста ти има места за подчертаване - афористично конструирани, силни като внезапни прозрения. И за това поздравления. Докато четях си давах сметка и за друго - за онзи Балчик от 90-те, в който сякаш не съм бил. А бях. Къде ли съм бил, всъщност? Къде сме били всички ние и защо сме забравили тези години? Невинни ни пропомня вината ни за това...</span></div><div style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;"><span style="background-color: black; color: white;">Казах вече - ако продължа да пиша, ще стане реферат :) Но само едно изречение още. Кратко.</span></div><div style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;"><span style="background-color: black; color: white;">Стилът ти е твой, убедителен, силен. Ще кажа защо мисля така. След като говорим за края на големия наратив и тъжните перспективи пред романа в сравнение с фрагментарността на технологичната текстовост, мисля че си намерила вълшебната формула. Епична повествователност, постигната от кратки като съобщения изречения. Ще използвам една метафора от практиката ми на рибарския кей - водиш читателя след себе си, подръпвайки го с трепването на краткото изречение. Така както ловим сафрида с леките трепвания на върха на въдицата. :) Как да го обясня по друг начин.</span></div><div style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;"><span style="background-color: black; color: white;">Това писане ме впечатли още в оригами, сега напълно ме убеди във въздействащата си сила.</span></div><div style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;"><span style="background-color: black; color: white;">Хаотично се получи, но в тъмна сутрин е така.</span></div><div style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;"><span style="background-color: black; color: white;">Сега си мисля какво трябва да направя, за да може повече хора да научат това, което ти написах. Това и по-трудното и но и изключително важното. Невинни не трябва да отмине в поредицата от заглавия. Ще си мисля, но нямам много време за мислене...</span></div><div style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;"><span style="background-color: black; color: white;">Много добро оформление на книжното тяло. Професионално изпълнение, прекрасна корица, хубава хартия за четене. Ужасно е, когато хубав текст бъде осакатен в този финален етап от пътя му към читателя. Поздрави фотографа за снимката :)</span></div><div style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;"><span style="background-color: black; color: white;">О, и една единствена забележка. Мисля, че изложбата на родения в Люксембург фотограф, която и до днес е там би трябвало да звучи като "Човешкият род" (а не семейство). Не е съществено, но ми беше интересно проучването в тази насока :)</span></div><div style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;"><span style="background-color: black; color: white;">Така!</span></div><div style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;"><span style="background-color: black; color: white;">Дотук ще приключа и ще повторя пак. Благодаря за четенето. Май не съм довършвал текст за кратко време от студентските години.</span></div><div style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;"><span style="background-color: black; color: white;">Бъди здрава, а в търсенето на вътрешното спокойствие, създавай подобни неща - като оригами и невинни.</span></div><div style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;"><span style="background-color: black; color: white;">Преди години Ваня написа едно стихотворение. Казва се "Прегъване". За довиждане ще ти го напиша: "Ще стана птица. Щом умра/ще вляза в лястовица жива./Два цвята в мен ще събера/под стряхата на къща сива//Със черното си аз ще плача/ще търся да те разпозная/И с бяла обич ще се смея,/когато зърна те накрая.//Това обаче - щом си тръгна/Сега...сълзите ще изтрия/и по японски ще ти сгъна//две лястовици от хартия.</span></div><div style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;"><span style="background-color: black; color: white;"><br /></span></div><div style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;"><span style="background-color: black; color: white;">Светли и спокойни празници!</span></div><div style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;"><span style="background-color: black; color: white;">Поздрави вкъщи1</span></div><div style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;"><span style="background-color: black; color: white;">Юрий</span></div>diyana ivanova boevahttp://www.blogger.com/profile/01554469397670510194noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7328877781868037233.post-36362110189890176392021-08-25T03:09:00.003-07:002021-08-25T03:09:40.852-07:00Accept - I'm A Rebel<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/L9ndJUCoFJc" width="320" youtube-src-id="L9ndJUCoFJc"></iframe></div><br /> <p></p>diyana ivanova boevahttp://www.blogger.com/profile/01554469397670510194noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7328877781868037233.post-21844059766757655842021-08-22T03:55:00.008-07:002021-08-27T21:56:17.102-07:00Вълнението от живота в „Разкази насън“ от Панос Йоанидис<p class="MsoNormal" style="text-indent: 0.5in;"><span lang="BG" style="background-color: black; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><span style="color: white;"></span></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="color: white;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh2dZ-DHBBpqvhQ13wiZF5VIq2dN0xA4bglBR2KirvcUsAQV-9SYfFN2136JGbD1Wm0GlbGkr1BNLdN7NiZjv48BgoeKbjNUE4XOINI-LlNGhRemCod7CSAUbhCTmBX8RRZjnI6Rt7mdDhm/s700/razkazinasyn2.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="700" data-original-width="459" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh2dZ-DHBBpqvhQ13wiZF5VIq2dN0xA4bglBR2KirvcUsAQV-9SYfFN2136JGbD1Wm0GlbGkr1BNLdN7NiZjv48BgoeKbjNUE4XOINI-LlNGhRemCod7CSAUbhCTmBX8RRZjnI6Rt7mdDhm/s320/razkazinasyn2.jpg" width="210" /></a></span></div><p></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 0.5in;"><span face=""Calibri Light", sans-serif" lang="BG" style="background-color: black; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><span style="color: white;">„Разкази насън“ от кипърския автор Панос Йоанидис е
отличен сборник с истории: чисто повествователно Панос Йоанидис използва разнообразни
техники; задвижва сюжети между реалността и съня, като кара читателя да се
съмнява коя е истинската реалност; доста елегантна проза; в същото време не
прилича на любимите ми румънци и сърби; по-дистанциран е от турските
разказвачи, или поне не толкова прочувствен; не иска да внушава или поучава чрез
прозата си за разлика от някои наши творци, в този ред на мисли е внимателен с
битийните въпроси, както и с натрупването на „родни“ значения и знаци; <o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 0.5in;"><span face=""Calibri Light", sans-serif" lang="BG" style="background-color: black; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><span style="color: white;">Изобщо Панос Йоанидис е съвременен разказвач с усет към
детайла, с някакъв морски ненатрапчив сантимент, който се реализира с топлина и
пълнота. Историите му са съсредоточени към случки, които са изведени от конкретен
сън. Не прекалява с митологичните значения, кипърецът ни връща към
удоволствието да се чете. Спомних си за един противоположен стил на писане, на
една също добра разказвачка, немкинята Таня Дюкерс в сборника й „Кафене
Бразилия“. Позицията на Таня Дюкерс спрямо света е иронична, твърди се, че
разказва коварно, хладно и забавно. В случая ми беше трудно да разбере къде
точно е поставен човекът, какво място му отрежда немската авторка, родена в
Западен Берлин през 1968 г. Спонтанността й е прибрана умело във формата на
разказа, който използва, за да предаде не чувства, а отделни липси и спомени.
Кипърецът нехае за почти всичко (в това си личи и опитът му), освен за „своето“
парче земя, сън и проникновение. Панос Йоанидис е дисциплиниран разказвач, но го
прави толкова леко и естествено, че както почти никога не искам да се срещам с творците,
които чета, този път си пожелах да видя автора на сборника „Разкази насън“ и да
разговарям с него. <o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span face=""Calibri Light", sans-serif" lang="BG" style="background-color: black; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><span style="color: white;"> За хората, които водят
курсове по творческо писане, книгата също би била интересна. В
съновиденията-случки на Панос Йоанидис могат да се открият образи и връзки с
останалите му произведения, така твърди авторът. Аз бих използвала (в свой курс
или модул) играта с реалностите, нищо, че става дума за сън - измислен или не.
Всекидневното и обикновеното присъстват като двигател на действието. Може
спокойно да се наблюдава „преминаването“ от единия в другия свят. Опитах се да
видя полубудното състояние на повествователя или героя, за да направя някакъв
извод, ще трябва да чета по-внимателно. <o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 0.5in;"><span lang="BG" style="font-size: 12pt; line-height: 107%;"><span face=""Calibri Light", sans-serif" style="background-color: black; font-size: 12pt; text-indent: 0.5in;"><span style="color: white;">Панос Йоанидис е роден във Фамагуста през 1935 г.
Родителите му са бежанци от Мала Азия. Следвал е журналистика и медии в САЩ и
цели четиридесет години е работил в държавното Кипърско радио и телевизия. В разказите
не открих обаче уклони към публицистичност или новинарски рефлекс да не би
случайно някой да остане неосведомен за нещо. Защото за Панос Йоанидис да
разказваш истории е приключение и вълнение от живота такъв, какъвто е,
независимо дали го преживяваме будни или сънени.</span></span><span style="color: white;"><span style="background-color: black;">…<o:p></o:p></span></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 0.5in;"></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 0.5in;"><b><span face=""Calibri Light", sans-serif" lang="BG" style="background-color: black; font-size: 14pt; line-height: 107%;"><span style="color: white;">Из предговора на автора: <o:p></o:p></span></span></b></p>
<p style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; margin: 0in; text-indent: 0.5in;"><span style="background-color: black;"><span style="color: white;"><span face=""Calibri Light", sans-serif" lang="BG" style="font-size: 14pt;">„Както всички, и аз
виждам сънища в будния си живот: приятни, неприятни, оптимистични, алегорични,
откачени и несвързани, или пък кошмари, след които се събуждам потънал в пот и
със сърцебиене. И виждам:</span><span face=""Calibri Light",sans-serif" lang="BG" style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-bidi-theme-font: major-latin; mso-hansi-theme-font: major-latin;"><o:p></o:p></span></span></span></p>
<p style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; margin: 0in 0in 0in 0.5in; text-align: justify;"><span style="background-color: black;"><span style="color: white;"><span face=""Calibri Light", sans-serif" lang="BG" style="font-size: 14pt;">– как се губя в огромен, ъгловат
град и както винаги, напразно търся някой местен човек да ми даде адреса на
хотела или да ми каже къде има стоянка за такси;</span><span face=""Calibri Light",sans-serif" lang="BG" style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-bidi-theme-font: major-latin; mso-hansi-theme-font: major-latin;"><o:p></o:p></span></span></span></p>
<p style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; margin: 0in 0in 0in 0.5in; text-align: justify;"><span style="background-color: black;"><span style="color: white;"><span face=""Calibri Light", sans-serif" lang="BG" style="font-size: 14pt;">– как непрекъснато някои, които
ми имат зъб или пък са непоправими майтапчии, откарват колата ми някъде далеч
от гаража точно когато ми трябва най-много;</span><span face=""Calibri Light",sans-serif" lang="BG" style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-bidi-theme-font: major-latin; mso-hansi-theme-font: major-latin;"><o:p></o:p></span></span></span></p>
<p style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; margin: 0in 0in 0in 0.5in;"><span style="background-color: black;"><span style="color: white;"><span face=""Calibri Light", sans-serif" lang="BG" style="font-size: 14pt;">– че
пеша изминавам километри през полупланински райони, въоръжен с тояга, за да се
пазя от кучетата;</span><span face=""Calibri Light",sans-serif" lang="BG" style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-bidi-theme-font: major-latin; mso-hansi-theme-font: major-latin;"><o:p></o:p></span></span></span></p>
<p style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; margin: 0in 0in 0in 0.5in;"><span style="background-color: black;"><span style="color: white;"><span face=""Calibri Light", sans-serif" lang="BG" style="font-size: 14pt;">– че
коса като на Авесалом е покрила плешивината ми и съм се заковал пред
огледалото, за да я среша малко;</span><span face=""Calibri Light",sans-serif" lang="BG" style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-bidi-theme-font: major-latin; mso-hansi-theme-font: major-latin;"><o:p></o:p></span></span></span></p>
<p style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; margin: 0in 0in 0in 0.5in;"><span style="background-color: black;"><span style="color: white;"><span face=""Calibri Light", sans-serif" lang="BG" style="font-size: 14pt;">– че… и
че… виждам разни други подобни неща, любезни мои читатели, които помня за
кратко, а почти веднага повечето от тях изчезват в бездънния кладенец на
подсъзнанието…“</span><span face=""Calibri Light",sans-serif" lang="BG" style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-bidi-theme-font: major-latin; mso-hansi-theme-font: major-latin;"><o:p></o:p></span></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span face=""Calibri Light", sans-serif" lang="BG" style="background-color: black; font-size: 14pt; line-height: 107%;"><o:p><span style="color: white;"> </span></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><i><span face=""Calibri Light", sans-serif" lang="BG" style="background-color: black; font-size: 14pt; line-height: 107%;"><span style="color: white;">Панос Йоанидис. Разкази насън. ИК „Колибри“, 2021; превод от гръцки: Иван
Б. Генов</span></span></i></p><p class="MsoNormal"><br /></p><p></p>diyana ivanova boevahttp://www.blogger.com/profile/01554469397670510194noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7328877781868037233.post-78788345495540336032021-08-20T22:37:00.002-07:002021-08-21T02:00:33.034-07:00Мила ваканция, пазя те, имам те...<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiqXcYIY9bsDKjtITC6hWjFFKYTnhi0IEshHP5wYInnLGWFYiObXvejgbn4-jK9ZOI4snuN8A8cyh7zCvyV1ilioKMBHKf-10WesL1LSZz6Vt92S2JIXccX54T2m-jqMN97-gVwXIp8d0yO/s2048/20210820_201215.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2048" data-original-width="1536" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiqXcYIY9bsDKjtITC6hWjFFKYTnhi0IEshHP5wYInnLGWFYiObXvejgbn4-jK9ZOI4snuN8A8cyh7zCvyV1ilioKMBHKf-10WesL1LSZz6Vt92S2JIXccX54T2m-jqMN97-gVwXIp8d0yO/s320/20210820_201215.jpg" width="240" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgqITAJDrgumDmv6MufhQcJww5NvdiGQpq7lYZKrNM6m2tP01lm3vMtA16-XYhVKZ6rTPKxz-ACKCs4JgaXFjzyFQjdif8Jq7gttRGml2-lRpwSX579EGUX7sJAmrw81c6WLYtFwq9Yau9y/s2592/_DSC4666.JPG" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2592" data-original-width="1944" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgqITAJDrgumDmv6MufhQcJww5NvdiGQpq7lYZKrNM6m2tP01lm3vMtA16-XYhVKZ6rTPKxz-ACKCs4JgaXFjzyFQjdif8Jq7gttRGml2-lRpwSX579EGUX7sJAmrw81c6WLYtFwq9Yau9y/s320/_DSC4666.JPG" width="240" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh5BJkr1Kma5iTs8ns1Ku-2X1Anydg3fVYJ8PIhyphenhyphenLL0sSu39I8YZFxfQy4vAoGcrdT7mHmG_xKi9_3MGNfJi16GvcbHlWad5Kqq2xCH2rXaGKyIVvP9hN2iHgSF1QZldqrxFfDDYQZG-4-j/s2048/20210820_200809.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1536" data-original-width="2048" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh5BJkr1Kma5iTs8ns1Ku-2X1Anydg3fVYJ8PIhyphenhyphenLL0sSu39I8YZFxfQy4vAoGcrdT7mHmG_xKi9_3MGNfJi16GvcbHlWad5Kqq2xCH2rXaGKyIVvP9hN2iHgSF1QZldqrxFfDDYQZG-4-j/s320/20210820_200809.jpg" width="320" /></a><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiwDcQP3EWiX1-D8h9SHGbRS0wlQmaPISeKNMtzPpBJJ3hDUcnKn4e0AkFFg7aI5as9rmpptTq0IcFkwfuYw3X0ME8jIj2s3Yu0N6Ht_ljXUSVZ6BtpE2kP_IaNmE5Lofbv6vFofGibF7QN/s2592/_DSC4658.JPG" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="2592" data-original-width="1944" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiwDcQP3EWiX1-D8h9SHGbRS0wlQmaPISeKNMtzPpBJJ3hDUcnKn4e0AkFFg7aI5as9rmpptTq0IcFkwfuYw3X0ME8jIj2s3Yu0N6Ht_ljXUSVZ6BtpE2kP_IaNmE5Lofbv6vFofGibF7QN/s320/_DSC4658.JPG" width="240" /></a></div><br /> </div><br /></div><p><br /></p><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br /><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/yWCOPSp9Lfc" width="320" youtube-src-id="yWCOPSp9Lfc"></iframe></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg2hXqRfglWGBJ3UAn9hPK5iNu2WRICfRtuKyzhLEds1x6iG9p8x1VchgqXmmMv17xg2EEPH30YcTM-u6arIU3VvMUeoOc7HckBMbpf8C6tLE5BpHJIUIz3xGgxNFjzfpVkPrsSnBnBtU5T/s2000/235893405_10157986554505808_440458111679045588_n.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2000" data-original-width="1488" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg2hXqRfglWGBJ3UAn9hPK5iNu2WRICfRtuKyzhLEds1x6iG9p8x1VchgqXmmMv17xg2EEPH30YcTM-u6arIU3VvMUeoOc7HckBMbpf8C6tLE5BpHJIUIz3xGgxNFjzfpVkPrsSnBnBtU5T/s320/235893405_10157986554505808_440458111679045588_n.jpg" width="238" /></a></div><br /><div><br /></div>diyana ivanova boevahttp://www.blogger.com/profile/01554469397670510194noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7328877781868037233.post-66261820398871989442021-08-18T10:06:00.012-07:002021-08-22T03:41:00.658-07:00Препоръчано: Панос Йоанидис<p>Препоръчано: Панос Йоанидис, "Разкази насън". Много добре написани истории, очевидно и преведени. Панос Йоанидис е интересен пистел. </p><p><span style="background-color: black; color: white;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="background-color: black; color: white;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhjv5kbs2jDHcY94oK0TfgpGM6xUggheCqLMDEPThoAk4InNaxAv1w7KsCbrhRdgedvzHKeD-QQqTXBOOpODJQgV3DS6KfhjwM-PxDn99-gBVD239Kz0epBcxgJmZ7OGmwRJRrlu4mzli6I/s2592/_DSC4587.JPG" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2592" data-original-width="1944" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhjv5kbs2jDHcY94oK0TfgpGM6xUggheCqLMDEPThoAk4InNaxAv1w7KsCbrhRdgedvzHKeD-QQqTXBOOpODJQgV3DS6KfhjwM-PxDn99-gBVD239Kz0epBcxgJmZ7OGmwRJRrlu4mzli6I/w240-h320/_DSC4587.JPG" width="240" /></a></span></div><span style="background-color: black; color: white;">На гърба на корицата: "<span face=""Open Sans", Arial, Helvetica, sans-serif" style="font-size: 13px;">Настоящият сборник съдържа най-добрите разкази на </span><span face=""Open Sans", Arial, Helvetica, sans-serif" lang="BG" style="font-size: 13px; margin: 0px; outline: none; padding: 0px;">Панос Йоанидис</span><span face=""Open Sans", Arial, Helvetica, sans-serif" style="font-size: 13px;">: магнетични, те увличат в междинното състояние между съня и реалността, а героите му се запечатват в паметта заедно със специфичното гръцко преплитане между древен мит и действителност, между творчество и подражание, с вкуса на солени простори и горещи плажове. Всичко е толкова пленяващо, че читателят неусетно се изкачва в Кулата на страданието на скулптора, където ще открие „Пиета“ на Микеланджело, оставя се да го понесе из безбрежната шир делфинът на митичния Арѝон, омагьосан е от вълшебната флейта на незнайния лечител."</span></span><p></p><p><span face=""Open Sans", Arial, Helvetica, sans-serif" style="background-color: black; font-size: 13px;"><span style="color: white;">Превод от гръци: Иван Генов</span></span></p><p><span face=""Open Sans", Arial, Helvetica, sans-serif" style="background-color: black; font-size: 13px;"><span style="color: white;"><br /></span></span></p><p style="font-family: "Open Sans", Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 13px; margin: 0px; outline: none; padding: 0px 0px 10px;"><span style="background-color: black;"><span style="color: white;"><br /></span></span></p><p style="font-family: "Open Sans", Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 13px; margin: 0px; outline: none; padding: 0px 0px 10px;"><span style="background-color: black;"><span style="color: white;"><br /></span></span></p><p style="font-family: "Open Sans", Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 13px; margin: 0px; outline: none; padding: 0px 0px 10px;"><span style="background-color: black;"><span style="color: white;"></span></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="color: white;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgj7Eo4mQQnn4OV2qf1wyeMHQWlmpNS5wI00D04gz8RL5mSRGFJdcV98HCEWLejMdmWu29e8ciMS3DFnNj0rETA7iequToAz2xYHZVE0HMmgiQayX_PLVsoZtH-BIxvTTm-VPSBpp6SbE0g/s700/razkazinasyn2.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="700" data-original-width="459" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgj7Eo4mQQnn4OV2qf1wyeMHQWlmpNS5wI00D04gz8RL5mSRGFJdcV98HCEWLejMdmWu29e8ciMS3DFnNj0rETA7iequToAz2xYHZVE0HMmgiQayX_PLVsoZtH-BIxvTTm-VPSBpp6SbE0g/s320/razkazinasyn2.jpg" width="210" /></a></span></div><span style="color: white;"><br />Панос Йоанидис (р. 1935 г.) е вероятно най-многостранният съвременен кипърски творец. Писател, поет, драматург, с всяка своя изява той печели признанието на литературната критика и на публиката в страната си и по света, преведен е на повече от 10 езика, включително на турски, арабски и японски.</span><p></p><p style="font-family: "Open Sans", Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 13px; margin: 0px; outline: none; padding: 0px 0px 10px;"><span lang="BG" style="background-color: black; margin: 0px; outline: none; padding: 0px;"><span style="color: white;">В зрелия му период неговата проза се отличава с особена чувствителност и поетика, тя съчетава в едно общогръцките традиции с местния кипърски колорит.</span></span></p><p><span face=""Open Sans", Arial, Helvetica, sans-serif" style="background-color: black; font-size: 13px;"><span style="color: white;"><br /></span></span></p><p><span face=""Open Sans", Arial, Helvetica, sans-serif" style="background-color: black; font-size: 13px;"><span style="color: white;"><br /></span></span></p><p><span face=""Open Sans", Arial, Helvetica, sans-serif" style="background-color: black; font-size: 13px;"><span style="color: white;"><br /></span></span></p><p><span face=""Open Sans", Arial, Helvetica, sans-serif" style="background-color: black; font-size: 13px;"><span style="color: white;"><br /></span></span></p>diyana ivanova boevahttp://www.blogger.com/profile/01554469397670510194noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7328877781868037233.post-179460715696370812021-08-06T09:35:00.010-07:002021-08-08T08:34:24.883-07:00Лято - 2021<p><i style="background-color: black; color: white; mso-bidi-font-style: normal; text-indent: 48px;"><span face=""Calibri Light",sans-serif" lang="BG" style="font-size: 12pt; line-height: 17.12px; mso-ansi-language: BG; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-bidi-theme-font: major-latin; mso-hansi-theme-font: major-latin;">... дето ти видят очите -/ на Север,/ на Север,/ дето ти видят очите/ на Север… </span></i><span face=""Calibri Light",sans-serif" lang="BG" style="background-color: black; color: white; font-size: 12pt; line-height: 17.12px; mso-ansi-language: BG; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-bidi-font-style: italic; mso-bidi-theme-font: major-latin; mso-hansi-theme-font: major-latin; text-indent: 48px;">(Джон Кийтс)</span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjMxnPtogVBkR8dUaLvvS4GCoVCmGAq92433anzjZGEz1dqQEqK1QcmgG_R-hofRcjopsUVruvGQe17W7hPJFyVzLuyVDzle1jDRw5jDeLu1cDY2fdh7kaY2kQTmg_Zp_seKQXFX8IMhNd2/s2048/20210806_111341.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="Иван, Кирил и дъщеря ми Мария" border="0" data-original-height="1536" data-original-width="2048" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjMxnPtogVBkR8dUaLvvS4GCoVCmGAq92433anzjZGEz1dqQEqK1QcmgG_R-hofRcjopsUVruvGQe17W7hPJFyVzLuyVDzle1jDRw5jDeLu1cDY2fdh7kaY2kQTmg_Zp_seKQXFX8IMhNd2/w320-h240/20210806_111341.jpg" title="Иван, Кирил и дъщеря ми Мария" width="320" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">Иван, Кирил и дъщеря ми Мария</div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhc20Gv9O0mJvuiOyjf6W_w7Vv4ZTrqztnMYDuk1tzCrXh5kxbc76K11t9-mCWNfPmfPILRt8txC417v6VZsogLocYf_mUqEMdTNkJu5sJp5s-eSofhrY-BnJKK4ssiQVmyfTmQBztuDgMJ/s2048/20210805_173619.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2048" data-original-width="1536" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhc20Gv9O0mJvuiOyjf6W_w7Vv4ZTrqztnMYDuk1tzCrXh5kxbc76K11t9-mCWNfPmfPILRt8txC417v6VZsogLocYf_mUqEMdTNkJu5sJp5s-eSofhrY-BnJKK4ssiQVmyfTmQBztuDgMJ/s320/20210805_173619.jpg" width="240" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgAkS23Bv5-3zHor8uEm1cTVnXvjhQvarZYWjL9IpsZ0tI0xfyjQFtGpFWFDis_oAtwO2LImUBcQT5cfpzafH8w_tJxBx3yDKkGvjZW-QhRCf1wbH00xumzOov2NH1hyFiGh1-BYYdUEY15/s2048/20210805_173620.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2048" data-original-width="1536" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgAkS23Bv5-3zHor8uEm1cTVnXvjhQvarZYWjL9IpsZ0tI0xfyjQFtGpFWFDis_oAtwO2LImUBcQT5cfpzafH8w_tJxBx3yDKkGvjZW-QhRCf1wbH00xumzOov2NH1hyFiGh1-BYYdUEY15/s320/20210805_173620.jpg" width="240" /></a></div><br /><p><br /></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiUM63GZTXdHapAwDlyRIo7S-SZC1AldjmaaLUhU_x2OEaIClm1ZgWi70VzQGwk7SG9TK81Fi-LzWHlif0OjNtd729sDIoq2Be1eR_vGo68ysJZvfehXTOa5Kb25rdgwe1q78stXkHMlFDT/s2048/20210805_173622%25280%2529.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2048" data-original-width="1536" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiUM63GZTXdHapAwDlyRIo7S-SZC1AldjmaaLUhU_x2OEaIClm1ZgWi70VzQGwk7SG9TK81Fi-LzWHlif0OjNtd729sDIoq2Be1eR_vGo68ysJZvfehXTOa5Kb25rdgwe1q78stXkHMlFDT/s320/20210805_173622%25280%2529.jpg" width="240" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/7KHbVbgwj20" width="320" youtube-src-id="7KHbVbgwj20"></iframe></div><br /><div><br /></div>diyana ivanova boevahttp://www.blogger.com/profile/01554469397670510194noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7328877781868037233.post-27282091205000822282021-07-27T00:34:00.009-07:002021-07-28T02:25:16.143-07:00Пари за цирк има <p><span style="color: #fcff01;"> </span><span style="background-color: black; color: #fcff01;">НФ „Култура“ финансира цирка, но не и „Класиката в Балчик“</span></p><div><span style="background-color: black; color: #fcff01;"><br /></span></div><p><span style="color: #fcff01;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="color: #fcff01;"><br /></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="color: #fcff01;"><br /></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="color: #fcff01;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKE3PNLaVTVNs1rpNPiwUkdXxBPzCt4DZOPuojvX5R5qeZ0yMdz01PNEMyd1Evo6PNOsUeT-oNOK_WpAyhzAJAkM5R4NQV_oTHr-mWUU0vE71DsaMMcroq0k4z3ZEer_XdD2ccPxKUgTjI/s1722/Snimka2.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="Камерен оркестър Drop Down Community" border="0" data-original-height="969" data-original-width="1722" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKE3PNLaVTVNs1rpNPiwUkdXxBPzCt4DZOPuojvX5R5qeZ0yMdz01PNEMyd1Evo6PNOsUeT-oNOK_WpAyhzAJAkM5R4NQV_oTHr-mWUU0vE71DsaMMcroq0k4z3ZEer_XdD2ccPxKUgTjI/w400-h225/Snimka2.jpg" title="Камерен оркестър Drop Down Community" width="400" /></a></span></div><p></p><p> <span style="background-color: black;"><span style="color: white;"><i> <span face=""Calibri Light", sans-serif" lang="BG" style="font-size: 11pt; line-height: 15.6933px;">Камерен оркестър </span><span face=""Calibri Light", sans-serif" style="font-size: 11pt; line-height: 15.6933px;">Drop</span><span face=""Calibri Light", sans-serif" style="font-size: 11pt; line-height: 15.6933px;"> </span><span face=""Calibri Light", sans-serif" style="font-size: 11pt; line-height: 15.6933px;">Down</span><span face=""Calibri Light", sans-serif" style="font-size: 11pt; line-height: 15.6933px;"> </span><span face=""Calibri Light", sans-serif" style="font-size: 11pt; line-height: 15.6933px;">Community</span></i></span></span></p><p></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 0.5in;"></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 0.5in;"><span face=""Calibri Light", sans-serif" lang="BG" style="background-color: black; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><span style="color: white;">Бързам да кажа, че в цирковото изкуство има образци, като
в много други области, но не за това става дума! <o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 0.5in;"><span face=""Calibri Light", sans-serif" lang="BG" style="background-color: black; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><span style="color: white;">От няколко дни по цял ден по улиците на Белия град върви
рекламата на цирк „Орбита“, финансиран от Национален фонд „Култура“. Прекаляват
с тази кола и насечения женски глас на запис, който не успява да ме отведе в
моето детство, поради някаква причина. <o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 0.5in;"><span face=""Calibri Light", sans-serif" lang="BG" style="background-color: black; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><span style="color: white;">С изненада прочетох на страницата на Дните на класиката в
Балчик, че от Национален фонд „Култура“ са отказали финансиране на последното
издание на фестивала. Излезе снимка: под билборда на събитието е плакатът на
цирк „Орбита“ с логото на Министерството на културата. “Ще оставим този
рекламен атрибут под нашия билборд заради символиката“ – пишат организаторите.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-left: 2.5in; text-indent: 0.5in;"><span face=""Calibri Light", sans-serif" lang="BG" style="background-color: black; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><span style="color: white;">***<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 0.5in;"><span face=""Calibri Light", sans-serif" lang="BG" style="background-color: black; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><span style="color: white;">Програмата на фестивала на Класиката край вълните: <o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0in; text-indent: 0.5in;"><span style="background-color: black;"><span style="color: white;"><span face=""Calibri Light", sans-serif" lang="BG" style="font-size: 12pt; line-height: 107%;">Клавирното дуо Аглика Генова и
Любен Димитров откриха събитието на 24. юли на сцената на Туристически и
информационен център „Мелницата“. </span><span face=""Calibri Light", sans-serif" lang="BG" style="font-size: 12pt; line-height: 107%;">На 25. юли се представи Камерен оркестър </span><span face=""Calibri Light", sans-serif" style="font-size: 12pt; line-height: 107%;">Drop</span><span face=""Calibri Light", sans-serif" style="font-size: 12pt; line-height: 107%;"> </span><span face=""Calibri Light", sans-serif" style="font-size: 12pt; line-height: 107%;">Down</span><span face=""Calibri Light", sans-serif" style="font-size: 12pt; line-height: 107%;"> </span><span face=""Calibri Light", sans-serif" style="font-size: 12pt; line-height: 107%;">Community</span><span face=""Calibri Light", sans-serif" lang="BG" style="font-size: 12pt; line-height: 107%;"> – българска струнна формация, създадена от млади
музиканти, които дебютират заедно през 2019 година. (Да бяха дошли да видят за
какви професионалисти става дума, ами да се позаинтересуват, като не ходят на
такива места: Геронтиев, някоя си Хинчева, някой си Върбанов и още неизвестни
хора, които буквално преписвам от раздел „контакти“ на НФ „Култура“.)<o:p></o:p></span></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0in; text-indent: 0.5in;"><span style="background-color: black;"><span style="color: white;"><span face=""Calibri Light", sans-serif" lang="BG" style="font-size: 12pt; line-height: 107%;">Толкова бяха красиви в своята изненада </span><span face=""Calibri Light", sans-serif" style="font-size: 12pt; line-height: 107%;">Drop</span><span face=""Calibri Light", sans-serif" style="font-size: 12pt; line-height: 107%;"> </span><span face=""Calibri Light", sans-serif" style="font-size: 12pt; line-height: 107%;">Down</span><span face=""Calibri Light", sans-serif" style="font-size: 12pt; line-height: 107%;"> </span><span face=""Calibri Light", sans-serif" style="font-size: 12pt; line-height: 107%;">Community</span><span face=""Calibri Light", sans-serif" lang="BG" style="font-size: 12pt; line-height: 107%;"> от топлото посрещане и аплодисментите в
продължителност. На това отгоре точно те се опитват да направят класиката
достъпна (без да е адаптирана) към нашия век и сетива. Стояха прави със своите
цигулки над час, свиреха на открито дисциплинирано, преодоляваха вятъра,
закрепваха листите си, координираха се без диригент. Едно куче излая – не
трепнаха. Усетих пулса им, ритъма, свиреха поединично и заедно без
самодоволство и рутина. <o:p></o:p></span></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0in; text-indent: 0.5in;"><span style="background-color: black;"><span style="color: white;"><span face=""Calibri Light", sans-serif" lang="BG" style="font-size: 12pt; line-height: 107%;">Добре, че културата ни утре ще я има благодарение на
ентусиазма на Камерния оркестър </span><span face=""Calibri Light", sans-serif" style="font-size: 12pt; line-height: 107%;">Drop</span><span face=""Calibri Light", sans-serif" style="font-size: 12pt; line-height: 107%;"> </span><span face=""Calibri Light", sans-serif" style="font-size: 12pt; line-height: 107%;">Down</span><span face=""Calibri Light", sans-serif" style="font-size: 12pt; line-height: 107%;"> </span><span face=""Calibri Light", sans-serif" style="font-size: 12pt; line-height: 107%;">Community</span><span face=""Calibri Light", sans-serif" lang="BG" style="font-size: 12pt; line-height: 107%;">, и други подобни. <o:p></o:p></span></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0in; text-indent: 0.5in;"><span face=""Calibri Light", sans-serif" lang="BG" style="background-color: black; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><span style="color: white;">За „фондовете“, не ми се говори повече. <o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0in; text-indent: 0.5in;"><span face=""Calibri Light", sans-serif" lang="BG" style="background-color: black; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><span style="color: white;">Ансамбъл “Изкуството на барока” изнесе концерт на 26.
юли. За мен този концерт беше образователен. Не помня да съм слушала клавесин и хамерклавир. Видях и барокова цигулка. На 27. е представлението на Държавната опера Бургас – това е мюзикълът
„Целуни ме Кейт”. Участват Еделина Кънева, Марчо Апостолов, Мария
Цветкова-Маджарова, Бранимир Недков, Делян Славов. Диригент е Цанислав Петков.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; line-height: normal; margin-bottom: 0in; text-indent: 0.5in; vertical-align: baseline;"><span face=""Calibri Light", sans-serif" lang="BG" style="background-color: black; font-size: 12pt;"><span style="color: white;">За
следващите дни са предвидени изпълнения на „София квартет“ и Стоян Караиванов –
бандонеон и Доач Бездюс – пиано, както и изложба на Мичо Димитров в Ритуална
зала „Мелницата“. <o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; line-height: normal; margin-bottom: 0in; text-indent: 0.5in; vertical-align: baseline;"><span face=""Calibri Light", sans-serif" lang="BG" style="background-color: black; font-size: 12pt;"><span style="color: white;">Фестивалът
ще бъде закрит на 31 юли от 19.30 часа с Оперна гала със солистите на Държавна
опера Варна, с диригент Григор Паликаров, и оркестъра на операта. Солисти:
Карлос Алмагер (баритон), Андриана Йорданова (сопран), Илина Михайлова
(сопран), Ирина Жекова (сопран), Михаела Берова (мецосопран), Пламен Райков
(тенор), Свилен Николов (баритон), Деян Вачков (бас).<o:p></o:p></span></span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; line-height: normal; margin-bottom: 0in; text-align: center; text-indent: 0.5in; vertical-align: baseline;"><span face=""Calibri Light", sans-serif" lang="BG" style="background-color: black; font-size: 12pt;"><span style="color: white;">***<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; line-height: normal; margin-bottom: 0in; text-indent: 0.5in; vertical-align: baseline;"><span style="background-color: black;"><span style="color: white;"><span face=""Calibri Light", sans-serif" lang="BG" style="font-size: 12pt;">Дванадесет
години „Дни на класиката в Балчик“ се организира от фондация „Академия Класика“
и Община Балчик. Изброявам и партньорите им: БНР - Радио „Варна“, Т</span><span face=""Calibri Light", sans-serif" style="font-size: 12pt;">V</span><span face=""Calibri Light", sans-serif" lang="BG" style="font-size: 12pt;">1, </span><span face=""Calibri Light", sans-serif" style="font-size: 12pt;">Event</span><span face=""Calibri Light", sans-serif" style="font-size: 12pt;"> </span><span face=""Calibri Light", sans-serif" style="font-size: 12pt;">Media</span><span face=""Calibri Light", sans-serif" style="font-size: 12pt;"> </span><span face=""Calibri Light", sans-serif" style="font-size: 12pt;">Streaming</span><span face=""Calibri Light", sans-serif" lang="BG" style="font-size: 12pt;">, Радио </span><span face=""Calibri Light", sans-serif" style="font-size: 12pt;">N</span><span face=""Calibri Light", sans-serif" style="font-size: 12pt;"> <span lang="BG">– </span></span><span face=""Calibri Light", sans-serif" style="font-size: 12pt;">JOY</span><span face=""Calibri Light", sans-serif" lang="BG" style="font-size: 12pt;">, </span><span face=""Calibri Light", sans-serif" style="font-size: 12pt;">Classic</span><span face=""Calibri Light", sans-serif" style="font-size: 12pt;"> </span><span face=""Calibri Light", sans-serif" style="font-size: 12pt;">FM</span><span face=""Calibri Light", sans-serif" lang="BG" style="font-size: 12pt;">, в-к „Балчик“ и домакините от Културния салон
„Мелницата“<o:p></o:p></span></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; line-height: normal; margin-bottom: 0in; text-indent: 0.5in; vertical-align: baseline;"><span style="background-color: black;"><span style="color: white;"><span face=""Calibri Light", sans-serif" lang="BG" style="font-size: 12pt;">Гледайте на
живо „Дни на класиката в Балчик“ – всяка вечер от 19. 30 чрез фейсбук
страницата на събитието! </span><span style="font-size: 12pt;"><a href="https://www.balchikclassicdays.com/index1.php"><span face=""Calibri Light",sans-serif" lang="BG" style="mso-ansi-language: BG; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-bidi-theme-font: major-latin; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-hansi-theme-font: major-latin;">ТУК</span></a></span></span></span></p><p class="MsoNormal" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; line-height: normal; margin-bottom: 0in; text-indent: 0.5in; vertical-align: baseline;"><span style="background-color: black;"><span style="color: #01ffff;"><a href="https://kulturni-novini.info/sections/23/news/33162-pari-za-tsirk-ima">И в КН</a></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span face=""Calibri Light", sans-serif" lang="BG" style="background-color: black; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><o:p><span style="color: white;"> </span></o:p></span></p><p></p><p></p>diyana ivanova boevahttp://www.blogger.com/profile/01554469397670510194noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7328877781868037233.post-43299591258797294452021-07-25T01:46:00.004-07:002021-07-25T21:26:02.967-07:00На живо: Дни на класичката в Балчик<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0in; text-indent: 0.5in;"><span face=""Calibri Light", sans-serif" lang="BG" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial;"><span style="background-color: black; color: white;"></span></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="background-color: black; color: white;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhMw56O_shPAa-iTLoNF63TZUGCoUOlImO8OXGJodySh4fSRaWw1hLRCuF_Rz7p3C2KgYqH7wGNb0TGKQmnfJ03379D0FMQ67LmBh_y7C4zdgwwyRTg8a_0E57WhlMGtG5CG3TuW2fBAmLk/s1946/67415198_1947344398744490_4045511352020631552_n.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1262" data-original-width="1946" height="208" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhMw56O_shPAa-iTLoNF63TZUGCoUOlImO8OXGJodySh4fSRaWw1hLRCuF_Rz7p3C2KgYqH7wGNb0TGKQmnfJ03379D0FMQ67LmBh_y7C4zdgwwyRTg8a_0E57WhlMGtG5CG3TuW2fBAmLk/w320-h208/67415198_1947344398744490_4045511352020631552_n.jpg" width="320" /></a></span></div><span style="background-color: black; color: white;"><br /></span><p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0in; text-indent: 0.5in;"><span face=""Calibri Light", sans-serif" lang="BG" style="background: rgb(0, 0, 0); font-size: 12pt; line-height: 107%;"><span style="color: white;">Фестивалът
„Дни на класиката в Балчик“ събира ценителите на
класическата музика в Белия град. Дванадесетото издание на престижния музикален
форум<b> започна на 24. юли и ще продължи до 31. юли</b>. Концертите ще се
състоят на откритата сцена „Мелницата“, а фестивалът по традиция се организира
от фондация „Академия класика“ с подкрепата на Община Балчик. Всяка вечер от
19. 30 фестивалът <a href="https://www.balchikclassicdays.com/index1.php" rel="nofollow" target="_blank">ще се предава на живо чрез фейсбук </a></span></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span face=""Calibri Light", sans-serif" lang="BG" style="background: rgb(0, 0, 0); font-size: 12pt; line-height: 107%;"><span style="color: white;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEicBa3thJEUFrwcaxK3VC6AOUNTyG5D0Foa2VnO44TlNEVRIvEuNUm1-Du5YEv58MEgId0ZW83eYsOG8U88yM3AcX09zjZSZvMVS9V_-sbIVVEHMqeZwS2GcEyR8SaiE3bmfWdPhQ4UAyDJ/s200/417639_104026066409675_1540313629_n.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="200" data-original-width="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEicBa3thJEUFrwcaxK3VC6AOUNTyG5D0Foa2VnO44TlNEVRIvEuNUm1-Du5YEv58MEgId0ZW83eYsOG8U88yM3AcX09zjZSZvMVS9V_-sbIVVEHMqeZwS2GcEyR8SaiE3bmfWdPhQ4UAyDJ/s0/417639_104026066409675_1540313629_n.jpg" /></a></span></span></div><span face=""Calibri Light", sans-serif" lang="BG" style="background: rgb(0, 0, 0); font-size: 12pt; line-height: 107%;"><span style="color: white;"><br />страницата на събитието.<o:p></o:p></span></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0in; text-indent: 0.5in;"><span style="background-color: black;"><span style="color: white;"><i><span face=""Calibri Light", sans-serif" lang="BG" style="font-size: 12pt; line-height: 107%;">Клавирното дуо Аглика Генова и
Любен Димитров</span></i><span face=""Calibri Light", sans-serif" lang="BG" style="font-size: 12pt; line-height: 107%;"> откриха снощи Дните на класиката край вълните. Двамата
музиканти живеят в Германия и САЩ и заедно с концертните си изяви имат сериозна
преподавателска дейност. През 2017 на артистите бе присъдена награда </span><span face=""Calibri Light", sans-serif" style="font-size: 12pt; line-height: 107%;">ECHO</span><span face=""Calibri Light", sans-serif" style="font-size: 12pt; line-height: 107%;"> </span><span face=""Calibri Light", sans-serif" style="font-size: 12pt; line-height: 107%;">KLASSIK</span><span face=""Calibri Light", sans-serif" lang="BG" style="font-size: 12pt; line-height: 107%;"> и са номинирани за „</span><span face=""Calibri Light", sans-serif" style="font-size: 12pt; line-height: 107%;">Best</span><span face=""Calibri Light", sans-serif" style="font-size: 12pt; line-height: 107%;"> </span><span face=""Calibri Light", sans-serif" style="font-size: 12pt; line-height: 107%;">Recordings</span><span face=""Calibri Light", sans-serif" style="font-size: 12pt; line-height: 107%;"> </span><span face=""Calibri Light", sans-serif" style="font-size: 12pt; line-height: 107%;">List</span><span face=""Calibri Light", sans-serif" lang="BG" style="font-size: 12pt; line-height: 107%;"> на Германската звукозаписна критика“ за компактдиска им
«Бела Барток и Виктор Бабин - Концерти за две пиана», а през 2019 те получават
Номинация за наградата </span><span face=""Calibri Light", sans-serif" style="font-size: 12pt; line-height: 107%;">OPUS</span><span face=""Calibri Light", sans-serif" style="font-size: 12pt; line-height: 107%;"> </span><span face=""Calibri Light", sans-serif" style="font-size: 12pt; line-height: 107%;">KLASSIK</span><span face=""Calibri Light", sans-serif" lang="BG" style="font-size: 12pt; line-height: 107%;"> за компактдиска «Карл Черни и Макс Брух – Концерти за
Клавирно дуо». Наскоро 16-ят им компактдиск е записан в радио Кьолн. Пред
публиката в Балчик бяха представени творби от </span><span face=""Calibri Light", sans-serif" lang="BG" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Сергей
Рахманинов, Пьотър Чайковски и Антон Аренски</span><span face=""Calibri Light", sans-serif" lang="BG" style="font-size: 12pt; line-height: 107%;">.</span><span face=""Calibri Light", sans-serif" lang="BG" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><o:p></o:p></span></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; line-height: normal; margin-bottom: 0in; text-indent: 0.5in; vertical-align: baseline;"><span style="background-color: black;"><span style="color: white;"><span face=""Calibri Light", sans-serif" lang="BG" style="font-size: 12pt;">На 25. юли
ще се представи Камерен оркестър </span><span face=""Calibri Light", sans-serif" style="font-size: 12pt;">Drop</span><span face=""Calibri Light", sans-serif" style="font-size: 12pt;"> </span><span face=""Calibri Light", sans-serif" style="font-size: 12pt;">Down</span><span face=""Calibri Light", sans-serif" style="font-size: 12pt;"> </span><span face=""Calibri Light", sans-serif" style="font-size: 12pt;">Community</span><span face=""Calibri Light", sans-serif" lang="BG" style="font-size: 12pt;"> – българска струнна формация, създадена от млади
музиканти, които дебютират заедно през 2019 година.<o:p></o:p></span></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; line-height: normal; margin-bottom: 0in; text-indent: 0.5in; vertical-align: baseline;"><span face=""Calibri Light", sans-serif" lang="BG" style="background-color: black; font-size: 12pt;"><span style="color: white;">Ансамбъл
“Изкуството на барока” ще изнесе концерт на 26. юли. На 27. е представлението
на Държавната опера Бургас – това е мюзикълът „Целуни ме Кейт”. Участват
Еделина Кънева, Марчо Апостолов, Мария Цветкова-Маджарова, Бранимир Недков,
Делян Славов. Диригент е Цанислав Петков.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; line-height: normal; margin-bottom: 0in; text-indent: 0.5in; vertical-align: baseline;"><span face=""Calibri Light", sans-serif" lang="BG" style="background-color: black; font-size: 12pt;"><span style="color: white;">За
следващите дни са предвидени изпълнения на „София квартет“ и Стоян Караиванов –
бандонеон и Доач Бездюс – пиано, както и изложба на цигуларя Мичо Димитров в
Ритуална зала „Мелницата“. <o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; line-height: normal; margin-bottom: 0in; text-indent: 0.5in; vertical-align: baseline;"><span face=""Calibri Light", sans-serif" lang="BG" style="background-color: black; font-size: 12pt;"><span style="color: white;">Фестивалът
ще бъде закрит на 31 юли от 19.30 часа с Оперна гала със солистите на Държавна
опера Варна, с диригент Григор Паликаров, и оркестъра на операта. Солисти:
Карлос Алмагер (баритон), Андриана Йорданова (сопран), Илина Михайлова
(сопран), Ирина Жекова (сопран), Михаела Берова (мецосопран), Пламен Райков
(тенор), Свилен Николов (баритон), Деян Вачков (бас).<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0in; text-indent: 0.5in;"><span face=""Calibri Light", sans-serif" lang="BG" style="background: rgb(0, 0, 0); font-size: 12pt; line-height: 107%;"><span style="color: white;">Лично аз
съжалявам, че тази година няма да я има Русенската опера. <o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0in; text-indent: 0.5in;"><span face=""Calibri Light", sans-serif" lang="BG" style="background: rgb(0, 0, 0); font-size: 12pt; line-height: 107%;"><span style="color: white;">Иначе добрата
музика се нуждае освен от своя публика, но и от своя атмосфера, която неминуемо
се създава от реставрираната Мелница, днес Културен салон на открито и закрито.
В началото на миналия век обаче Мелницата се е ползвала по предназначение и е
била технологично достижение за времето си със своите шест етажа. <o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0in; text-indent: 0.5in;"><span style="background-color: black;"><span style="color: white;"><span face=""Calibri Light", sans-serif" lang="BG" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Няма как да
пропусна факта, че на Север, за разлика от Равда и околностите, не се слуша
никаква чалга. Морската алея, т. нар. Дамба, е в средиземноморски стил, чува се
саксофон на живо, или интернет радио без реклами. Неволно човек си спомня… </span><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span face=""Calibri Light",sans-serif" lang="BG" style="font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-bidi-theme-font: major-latin; mso-hansi-theme-font: major-latin;">/дето ти видят очите - / на Север,/ на Север, / дето ти
видят очите/ на Север… </span></i><span face=""Calibri Light",sans-serif" lang="BG" style="font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-bidi-font-style: italic; mso-bidi-theme-font: major-latin; mso-hansi-theme-font: major-latin;">(Джон Кийтс)</span></span></span></p><span style="background-color: black;"><span style="color: white;"></span></span><p></p>diyana ivanova boevahttp://www.blogger.com/profile/01554469397670510194noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7328877781868037233.post-36323889749837967202021-07-21T00:10:00.005-07:002021-08-18T10:36:17.670-07:00Прочетох: Казуо Ишигуро<p> Нямам думи, както се казва. Между елегантното и неуловимото... </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjMCCN-GFz72K3mX3FZsNzMouMDyZHIzK9OmRMHaVWEFucY1Pepfj-ikTukEWRaLk7RbJ0bLz6WBwS3IQg07H2QzgzWFT23Jxyp4n0qGW714FdfRIruqhVQsXxEukMvwhz92RgMfbT43AL4/s1245/199696_b.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1245" data-original-width="800" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjMCCN-GFz72K3mX3FZsNzMouMDyZHIzK9OmRMHaVWEFucY1Pepfj-ikTukEWRaLk7RbJ0bLz6WBwS3IQg07H2QzgzWFT23Jxyp4n0qGW714FdfRIruqhVQsXxEukMvwhz92RgMfbT43AL4/s320/199696_b.jpg" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjxDY1xwNquT2iDsuQOUcPeWHhF7Tl9Y_z4UGpFN6LYXBRUythEdkvyjW3oxtwHdJCdKOL4E7MjqEceB7w6o33fWkFC8k4Y5YvMscZjt-09VZL9FvvwQVahlc0Tv3MPcGWTdcL2XVMTopuO/s277/download.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="277" data-original-width="182" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjxDY1xwNquT2iDsuQOUcPeWHhF7Tl9Y_z4UGpFN6LYXBRUythEdkvyjW3oxtwHdJCdKOL4E7MjqEceB7w6o33fWkFC8k4Y5YvMscZjt-09VZL9FvvwQVahlc0Tv3MPcGWTdcL2XVMTopuO/s0/download.jpg" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg-1hpqhrPBEdI3ma3YoK85G_7c2hE_jJtv2-Ln-eLjplUgVSYK0CN3AnY5A196ilPso1kuLUxrwkODfTl3pInq5FB8URwwpx-Jz5sqQDpV447t9mVkfVCObbbJ9b6QrntaE1GBdk5vaDIQ/s700/kazuo.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="Нобеловият лауреат зз литература Казуо Ишигуро" border="0" data-original-height="300" data-original-width="700" height="137" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg-1hpqhrPBEdI3ma3YoK85G_7c2hE_jJtv2-Ln-eLjplUgVSYK0CN3AnY5A196ilPso1kuLUxrwkODfTl3pInq5FB8URwwpx-Jz5sqQDpV447t9mVkfVCObbbJ9b6QrntaE1GBdk5vaDIQ/w320-h137/kazuo.jpg" width="320" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">Нобеловият лауреат за литература - британският писател Казуо Ишигуро</div><br /><p><br /></p>diyana ivanova boevahttp://www.blogger.com/profile/01554469397670510194noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7328877781868037233.post-35671080866994532712021-07-15T06:23:00.003-07:002021-07-15T10:59:59.300-07:00За изпита по БЕЛ след 7. кл. <p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiUIsy6_UxVGb9CP4-7z8wiuBKwcS3rlNn_xAUWb9-KP1Dnb7QXb9lnmLNZl1QvmG4AKPR4kdsdvRjWow7oU8-11AuW-qhrI7OpUcgoEzxTq883LBIHfhOUdEGAu10WM8V0_GRFZADyBWNF/s526/122014729_3540366795986664_9138170858325470015_n.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="526" data-original-width="526" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiUIsy6_UxVGb9CP4-7z8wiuBKwcS3rlNn_xAUWb9-KP1Dnb7QXb9lnmLNZl1QvmG4AKPR4kdsdvRjWow7oU8-11AuW-qhrI7OpUcgoEzxTq883LBIHfhOUdEGAu10WM8V0_GRFZADyBWNF/s320/122014729_3540366795986664_9138170858325470015_n.jpg" /></a></div><br />Един коментар: <a href="https://plovdiv-online.com/komentarni/kolumnisti/za-izpita-po-balgarski-ezik-i-literatura-sled-vii-kl/">plovdiv-online</a><p></p>diyana ivanova boevahttp://www.blogger.com/profile/01554469397670510194noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7328877781868037233.post-79738554836636122172021-07-11T06:07:00.000-07:002021-07-11T06:07:29.518-07:00Helloween<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/v5ceqdP9Hbk" width="320" youtube-src-id="v5ceqdP9Hbk"></iframe></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br /> <p></p>diyana ivanova boevahttp://www.blogger.com/profile/01554469397670510194noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7328877781868037233.post-54090002835201047802021-07-01T08:44:00.000-07:002021-07-01T08:44:04.853-07:00Политиката в училище?<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiwVmu-nFqmYOADKTXTJoulycepmsruhzJKuuEVklDZlVYJX6TBtsARKyqQ3THul0HXSMLuxupo5IngyCip1tlkp0nuQvreQH9z6Rg91F6gMOJQbx5a3WfRxvKTehME1ZTmv8Tifar0AKWE/s1600/P1050908.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="900" data-original-width="1600" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiwVmu-nFqmYOADKTXTJoulycepmsruhzJKuuEVklDZlVYJX6TBtsARKyqQ3THul0HXSMLuxupo5IngyCip1tlkp0nuQvreQH9z6Rg91F6gMOJQbx5a3WfRxvKTehME1ZTmv8Tifar0AKWE/s320/P1050908.JPG" width="320" /></a></div><br /> Моя статия в <a href="https://plovdiv-online.com/komentarni/kolumnisti/politikata-v-uchilisthe/">plovdiv-online</a> (link)<p></p>diyana ivanova boevahttp://www.blogger.com/profile/01554469397670510194noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7328877781868037233.post-79944016924977495302021-06-29T22:40:00.001-07:002021-06-29T22:40:46.721-07:00LARA FABIAN LIVE <p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/N-roGMGyFu0" width="320" youtube-src-id="N-roGMGyFu0"></iframe></div><br /><p></p>diyana ivanova boevahttp://www.blogger.com/profile/01554469397670510194noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7328877781868037233.post-85877925949198642652021-06-27T05:03:00.005-07:002021-06-27T23:07:52.848-07:00Представяне на „Паяжината на паяка“ в Мангалия<p class="MsoNormal" style="text-indent: 0.5in;"><span lang="BG" style="mso-ansi-language: BG;"></span></p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKqr26CwcKHrSMyi-moUKFTIzvsWWzRGktOnI5KPbnXHkhAEajU5KqrDG6EA4njlUDs17ympOycEaeGTwuL-fH7phYrMW_0DlzaYpK8KWmlPKZEdKmfBeBptkX-pp-EflStkemXfHv8d_G/s1440/Hristo.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="1068" data-original-width="1440" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKqr26CwcKHrSMyi-moUKFTIzvsWWzRGktOnI5KPbnXHkhAEajU5KqrDG6EA4njlUDs17ympOycEaeGTwuL-fH7phYrMW_0DlzaYpK8KWmlPKZEdKmfBeBptkX-pp-EflStkemXfHv8d_G/s320/Hristo.jpg" width="320" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Христо с румънската редакторка на "Паяжината на паяка"</td></tr></tbody></table><span lang="BG" style="mso-ansi-language: BG;">
<p class="MsoNormal" style="text-indent: .5in;"><span lang="BG" style="font-family: "Calibri Light",sans-serif; mso-ansi-language: BG; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-bidi-theme-font: major-latin; mso-hansi-theme-font: major-latin;"><br /><span style="background-color: black;"><span style="color: white;">На 26. юни „Вечерите
на Мангалия“ се оказаха гостоприемно място за преводача Христо Боев и романа „Паяжината
на паяка“ (1938) на добруджанката Чела Серги (1907-1992), родена в Констанца. „Усещането
за литература бе създадено от гостите от Букурещ, дошли специално за събитието,
които са свързани с книгоиздаването, с техническото и художественото
редактиране“ – споделя Боев, който е преводач на романа на български. Събитието
се е записвало от </span></span></span><span style="background-color: black;"><span style="color: white;"><span style="font-family: "Calibri Light",sans-serif; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-bidi-theme-font: major-latin; mso-hansi-theme-font: major-latin;">TV</span><span lang="BG" style="font-family: "Calibri Light",sans-serif; mso-ansi-language: BG; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-bidi-theme-font: major-latin; mso-hansi-theme-font: major-latin;"> Мангалия, и скоро ще бъде излъчен репортаж. Вечерта
е анонсирана като диалог между Алис Настасе, редакторката на едно от румънските
издания на „Паяжината на паяка“, и българският преводач на романа Христо Боев,
който е й преподавател по английска и американска литература в ШУ „Епископ
Константин Преславски“ и доктор по филология от Университета „Овидиус“ –
Констанца. През 2020 Христо Боев получава наградата на <span style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial;">Шестото издание на годишните награди за култура и изкуство </span></span><span style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; font-family: "Calibri Light", sans-serif;">Media</span><span style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; font-family: "Calibri Light", sans-serif;"> </span><span style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; font-family: "Calibri Light", sans-serif;">AwARTs</span><span lang="BG" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; font-family: "Calibri Light", sans-serif;">.</span><span lang="BG" style="font-family: "Calibri Light",sans-serif; mso-ansi-language: BG; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-bidi-theme-font: major-latin; mso-hansi-theme-font: major-latin;"> за превода на „Паяжината на паяка“. <o:p></o:p></span></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="BG" style="background-color: black; font-family: "Calibri Light", sans-serif;"><span style="color: white;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Запитан
с какво бе специална тази вечер в къщата-галерия на домакинята Луиза Кала,
Христо Боев отговори, че разговорът им за „Паяжината на паяка“ е създал усещане
у всички им за принадлежност, защото двама са класиците на Добруджа – Йовков и
Чела Серги. <o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="BG" style="background-color: black; font-family: "Calibri Light", sans-serif;"><span style="color: white;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Редакторът
на румънското списание „Културен детектив“ Фирица Карп споделя пък, че след диалога
и представянето на книгата, му се иска да може да превежда и да пише.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="BG" style="font-family: "Calibri Light",sans-serif; mso-ansi-language: BG; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-bidi-theme-font: major-latin; mso-hansi-theme-font: major-latin;"><span style="background-color: black;"><span style="color: white;"> </span></span><o:p></o:p></span></p><br /></span>diyana ivanova boevahttp://www.blogger.com/profile/01554469397670510194noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7328877781868037233.post-80946697502027294722021-06-26T03:43:00.016-07:002021-07-11T06:36:27.485-07:00„Notre dame de sion“ в Русе събра Езикови гимназии по „Иновации в действие“<p> </p><p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 0.5in;"></p><p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 0.5in;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span face=""Calibri Light",sans-serif" style="mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-bidi-theme-font: major-latin; mso-hansi-theme-font: major-latin;"></span></i></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgsp410rUvIAIYX1ig9BAR1oDFMTr-yszqJF35M-b4BsbMWzuI6rdS1qrsrchGF48cZAFQ6KXH-EfjnUN9O6GT97gZh77_Ncwze72ZWAfGkuYb6ewm8N9f_pb21gSiPc3gx0ZRnUBzCZpAp/s800/Ag-geo-milev-front.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="800" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgsp410rUvIAIYX1ig9BAR1oDFMTr-yszqJF35M-b4BsbMWzuI6rdS1qrsrchGF48cZAFQ6KXH-EfjnUN9O6GT97gZh77_Ncwze72ZWAfGkuYb6ewm8N9f_pb21gSiPc3gx0ZRnUBzCZpAp/s320/Ag-geo-milev-front.jpg" width="320" /></a></i></div><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><br />I</i><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span face=""Calibri Light",sans-serif" style="mso-ansi-language: BG; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-bidi-theme-font: major-latin; mso-hansi-theme-font: major-latin;"> <span lang="BG">ЕГ – Варна, ЕГ „Гео Милев“ – Добрич и АЕГ „Гео Милев“ – Русе
разказват за свои добри практики</span></span></i><p></p><p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 0.5in;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span face=""Calibri Light",sans-serif" style="mso-ansi-language: BG; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-bidi-theme-font: major-latin; mso-hansi-theme-font: major-latin;"><span lang="BG"><br /></span></span></i></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 0.5in;"></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 0.5in;"><span face=""Calibri Light", sans-serif" lang="BG" style="background-color: black;"><span style="color: white;">Тръгваме към Малката
Виена рано сутринта във вторник. <o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 0.5in;"><span style="background-color: black;"><span style="color: white;"><span face=""Calibri Light",sans-serif" lang="BG" style="mso-ansi-language: BG; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-bidi-theme-font: major-latin; mso-hansi-theme-font: major-latin;">Поводът е мобилност
по Национална програма „Иновации в действие“. Поканата е от АЕГ „Гео Милев“-
Русе, училището, което се помещава в бившия <span style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial;">Френски девически колеж с пансион „</span></span><span face=""Calibri Light", sans-serif" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial;">Notre</span><span face=""Calibri Light", sans-serif" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial;"> </span><span face=""Calibri Light", sans-serif" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial;">dame</span><span face=""Calibri Light", sans-serif" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial;"> </span><span face=""Calibri Light", sans-serif" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial;">de</span><span face=""Calibri Light", sans-serif" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial;"> </span><span face=""Calibri Light", sans-serif" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial;">sion</span><span face=""Calibri Light", sans-serif" lang="BG" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial;">“. Заедно с
нас на гости на русенци е още едно училище – Първа езикова гимназия – Варна. От
ЕГ „Гео Милев“ – Добрич екипът е подбран по любопитен начин, учителите са с
различни специалности, интереси и подход: директорът Миглена Василева
(английски език), Севдалина Венкова (биология), Мария Кирилова (информатика и
технологии), Павлина Станкова (английски език), Дияна Боева (български език и
литература). Ученическият екип е от Християн Димитров (11. а) и Иван Друмев
(11. б)<o:p></o:p></span></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 0.5in;"><span face=""Calibri Light", sans-serif" lang="BG" style="background: rgb(0, 0, 0);"><span style="color: white;">Русе ни посреща с усилно и тежко време. Влагата от Дунава
сякаш се превръща в мараня. Знам обаче, че тук се диша, че тук е Европа: консулствата
на множество авторитетни европейски страни са запазени и след Освобождението,
когато Русе е най-модерният град в Княжество България. Русенци започват да
пътуват с параходи до Виена, изпращат децата си да учат там, както и в други
градове като Грац и Будапеща. Немският език все по-често е звучал по улиците на
града, наред с български, турски, иврит, френски и др. <o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 0.5in;"><span style="color: white;"><span face=""Calibri Light", sans-serif" lang="BG" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial;"><span style="background-color: black;">Английската в Русе е насред Парка на младежта, преминаваме под сенките му. Пред
нас направо изниква сградата на училището (паметник на културата), построена
през 1908 г. от италианския архитект </span></span><span face=""Calibri Light", sans-serif" lang="BG" style="background-color: black;">Мариано Пернигони. Посрещат ни топло, още от входа. Дезинфекцираме ръцете
си, слагаме маските си, и наблюд</span><span face=""Calibri Light", sans-serif" lang="BG" style="background-color: black;">аваме високите тавани, френските прозорци,
запазената мозайка на един от етажите… атмосферата. Това място крие свои
истории: при <span style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial;">завършване на
гимназията ученичките са полагали задължителен зрелостен изпит по всички
дисциплини. Има ли са същите права като учениците от държавните училища, а
полученият сертификат им давал възможност да продължат образованието си в
България и във Франция. <o:p></o:p></span></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 0.5in;"><span face=""Calibri Light", sans-serif" lang="BG" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: black; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; background: black;"><span style="color: white;">АЕГ „Гео Милев“ – Русе е основана през 1963 г. Гимназията е асоцииран член
към Глобалната училищна мрежа на ЮНЕСКО.
С решение на Министерския съвет на България от 2017 г., училището получава статус на „иновативно училище“. <o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 0.5in;"><span style="background-color: black;"><span style="color: white;"><span face=""Calibri Light", sans-serif" lang="BG" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial;">Директорът г-жа Янакиева ни въвежда в света на идеите, които реализира съвместно
със своя екип, говори за трудностите им, за възможностите едно училище като
тяхното да се утвърждава в конкурентен град като Русе. Слушаме и черпим опит. Английската
в Русе е изключително отворена към бизнеса, към новостите, интересните хора,
към мобилностите. Изграждат свой </span><span face=""Calibri Light", sans-serif" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial;">STEM</span><span face=""Calibri Light", sans-serif" lang="BG" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial;">-център на целия последен
трети етаж. Разбираме, че са въвели специалността „Компютърна анимация“,
изучават предприемачество с помощта на Русенския университет. За всички ни е
ясно, че проблемите на Езиковите в последните години са едни и същи: да доказват,
че са мобилни, че изпреварват времето си. Другото е ясно: при нас са
най-добрите, артистичните и интересни ученици! <o:p></o:p></span></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 0.5in;"><span face=""Calibri Light", sans-serif" lang="BG" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: black; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; background: black;"><span style="color: white;">Директорът на Езиковата в Добрич, г-жа Василева, разказва за шанса и
трудността да ръководи гимназия с традиции, на която й предстои да извърви своя
път, запазвайки ценното от миналото, но и развивайки досегашните постижения в
по-модерно и добро образование. <o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 0.5in;"><span face=""Calibri Light", sans-serif" lang="BG" style="background-color: black;"><span style="color: white;">Харесва ми да
презентирам с единадесетокласници, просто съм свикнала със Симона К., Иван, Гергана,
Яна, Адриана, Неда, Християн и кой ли още не. Този път с нас са Иван и
Християн. Излизам с Иван. В заседателната зала са колеги от още две Езикови,
там са и учениците им. С Иван презентираме нашия проект за Георги Марков към
УчИ-БАН, за кой ли път. Говорим за предразсъдъците, за историята, литературата,
за промяната. Иван, както обикновено, не знае какво ще го питам, водя се от
ситуацията, а той ме слуша внимателно. Следва Петя Дубарова – Адриана и Яна не
успяха да дойдат, за да разкажат за първите си срещи с поезията на бургазлийката.
Споменавам и мечтата за полет в „Бариерата“ на Вежинов. Завършваме с: „<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Там някъде в облаци, в луди лози,/ от мигли
запазили дъх на сълзи, /от морския дом на соления рак,/ от някакъв стар,
омагьосан син бряг…“<o:p></o:p></i></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 0.5in;"><span style="background-color: black;"><span style="color: white;"><span face=""Calibri Light",sans-serif" lang="BG" style="mso-ansi-language: BG; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-bidi-theme-font: major-latin; mso-hansi-theme-font: major-latin;">Очевидно
ситуацията е вълнуваща за директора на </span><span face=""Calibri Light",sans-serif" style="mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-bidi-theme-font: major-latin; mso-hansi-theme-font: major-latin;">I</span><span face=""Calibri Light",sans-serif" style="mso-ansi-language: BG; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-bidi-theme-font: major-latin; mso-hansi-theme-font: major-latin;"> <span lang="BG">ЕГ във Варна, г-н Митев, който
споделя на г-жа Василева, че Петя Дубарова е негова съученичка... <o:p></o:p></span></span></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 0.5in;"><span face=""Calibri Light", sans-serif" lang="BG" style="background-color: black;"><span style="color: white;">Следва Мария
Кирилова от нашето училище, която разказва за своя начин да провокира учениците
към роботиката, информатиката, технологиите и тяхното използване. <o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 0.5in;"><span face=""Calibri Light", sans-serif" lang="BG" style="background-color: black;"><span style="color: white;">Въвеждащата
част на гостуването ни не е досадна или проформа, както често се случва на
подобен род срещи. Причината не е само една: събрани сме ученици, учители и
директори, които носят онзи естествен дух, свобода и енергия, които
могат да бъдат открито само в Езиковите, където й да се намират у нас. <o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 0.5in;"><span face=""Calibri Light", sans-serif" lang="BG" style="background-color: black;"><span style="color: white;">Девизът на
русенското училище е: „Винаги сред първите“. Това важи и за нашата Езикова, и
за варненци. Обсъждаме, запазваме добрия тон, сред учители и ученици се усеща
приятелството, но и „програмираното“ щастие да си хем сред „свои“, хем до конкуренти,
с които можеш да влезеш в спор, ако се наложи. Говорим за критериите, за
екипната работа, за планирането, оценките, за проектите и тяхното
осъществяване. Ние се вслушваме в опита на русенци и варненци. <o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 0.5in;"><span face=""Calibri Light", sans-serif" lang="BG" style="background-color: black;"><span style="color: white;">Следва
най-интересното: учениците се разделят на отбори, които са смесени, от трите
училища, ще трябва да се справят с Проектно ориентирано учебно
предизвикателство. Получават бонус, ако презентират на английски. Християн и
Иван са немски паралелки, но се вписват отлично в отборите си. Темата е ПАРКЪТ.
Възможните варианти на продукта са: постери/ плакати, пъзели, макети,
инсталации, викторина, състезание… Преплита се историята, литературата,
театърът, биологията, химията, изобретяването... <o:p></o:p></span></span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center; text-indent: 0.5in;"><span face=""Calibri Light", sans-serif" lang="BG" style="background-color: black;"><span style="color: white;">…<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 0.5in;"><span face=""Calibri Light", sans-serif" lang="BG" style="background-color: black;"><span style="color: white;">Тръгваме си.
Неволно си спомням думите на писателя Елиас Канети в своя книга за Русе:
„Всичко, което преживях по-късно, вече ми се беше случило в Русчук“. <o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 0.5in;"><span face=""Calibri Light", sans-serif" lang="BG" style="font-size: 10pt; line-height: 107%;"><o:p style="background-color: black;"><span style="color: white;"><a href="https://kulturni-novini.info/sections/31/news/33018-notre-dame-de-sion-v-ruse-sabra-ezikovi-gimnazii-po-programa-inovatsii-v-deystvie"> И в КН</a></span></o:p></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhnU719__cfLR1KFnKqmrD5Y0VcrzKJ094e7XJk7zQDDzi_c-ESERbvef19CVASk_0Ybx6eG-C1xLozinFTUcCZDViKn2bZhIByCcd3h2S2N3l5hyphenhyphenGvwvGjzOlUHOoQDIo-ZRkPBZj2OImf/s2048/DSC_0064.JPG" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1365" data-original-width="2048" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhnU719__cfLR1KFnKqmrD5Y0VcrzKJ094e7XJk7zQDDzi_c-ESERbvef19CVASk_0Ybx6eG-C1xLozinFTUcCZDViKn2bZhIByCcd3h2S2N3l5hyphenhyphenGvwvGjzOlUHOoQDIo-ZRkPBZj2OImf/s320/DSC_0064.JPG" width="320" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><span style="color: white;"><br /></span><p></p><p class="MsoNormal" style="text-indent: 0.5in;"><span face=""Calibri Light", sans-serif" lang="BG" style="background-color: black; font-size: 10pt; line-height: 107%;"><o:p></o:p></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjKWqzbyHUIlYdr2-ULIDEgaNwrdZGquQGFtg44R6DvTs9MU7ubuS5i6pKaUGB2NozOzab9jwP4DkZWT-yn7bRZsHhVd2sdwCLbkyTleDqZV1q2mDqhWJdZxACVDCr2YF5y79xNej5o05yS/s2048/DSC_0068.JPG" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="1365" data-original-width="2048" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjKWqzbyHUIlYdr2-ULIDEgaNwrdZGquQGFtg44R6DvTs9MU7ubuS5i6pKaUGB2NozOzab9jwP4DkZWT-yn7bRZsHhVd2sdwCLbkyTleDqZV1q2mDqhWJdZxACVDCr2YF5y79xNej5o05yS/s320/DSC_0068.JPG" width="320" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiRuisneXLshvlgG229yT_SGcTyA_OaywXQ9PSBmh6Khqp8sq0ZJ3citd7ZBY4qIHKaOf3o1KEovNygzclObD4RC7VMJ1wxtp2RQxHWRxewtfuIx0qLeO0PsW8PCORXD8-uHsBATAdtdzdm/s2048/DSC_0128.JPG" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1365" data-original-width="2048" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiRuisneXLshvlgG229yT_SGcTyA_OaywXQ9PSBmh6Khqp8sq0ZJ3citd7ZBY4qIHKaOf3o1KEovNygzclObD4RC7VMJ1wxtp2RQxHWRxewtfuIx0qLeO0PsW8PCORXD8-uHsBATAdtdzdm/s320/DSC_0128.JPG" width="320" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgD6VAh8vhilAfTFs7C93UwpR1xQdGAnDedIcXY0kY_2JXTvJtq8wyFPLreNbXYdPupn_qTlEu_b9-lQlez_htH_mVk2l5vABxecOtBCfqHwQrZ03kDkFVZ3dJKjaJaiH8ZjF-J9J5hLID5/s2048/DSC_0055.JPG" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1365" data-original-width="2048" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgD6VAh8vhilAfTFs7C93UwpR1xQdGAnDedIcXY0kY_2JXTvJtq8wyFPLreNbXYdPupn_qTlEu_b9-lQlez_htH_mVk2l5vABxecOtBCfqHwQrZ03kDkFVZ3dJKjaJaiH8ZjF-J9J5hLID5/s320/DSC_0055.JPG" width="320" /></a></div><br /><span style="color: white;"><br /></span><p></p><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span face=""Calibri Light",sans-serif" style="mso-ansi-language: BG; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-bidi-theme-font: major-latin; mso-hansi-theme-font: major-latin;"><span lang="BG"></span></span></i><p></p><p></p><div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/FWz0K4-jE94" width="320" youtube-src-id="FWz0K4-jE94"></iframe></div><div><br /></div></div><blockquote style="border: none; margin: 0px 0px 0px 40px; padding: 0px;"><div style="text-align: left;"> Изключително артистични и емоционални господа:) </div></blockquote><div><span style="color: white;"><br /></span></div>diyana ivanova boevahttp://www.blogger.com/profile/01554469397670510194noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7328877781868037233.post-30901232186594579092021-06-20T00:04:00.003-07:002021-06-20T00:10:23.660-07:00Назъм Хикмет: ПОЛУЧИ СЕ ПИСМО ОТ МЮНЕВВЕР*, НАПИСАЛА МИ:<p><span style="background-color: black;"><span style="color: white;"> <b style="font-family: Arial, Verdana, sans-serif; font-size: 13.3333px;">ІІ.</b></span></span></p><div style="font-family: Arial, Verdana, sans-serif; font-size: 13.3333px;"><span style="background-color: black;"><span style="color: white;"><br /><br />Опиши ми родната ми София, Назъм.<br />Била съм още малка, когато сме напуснали града,<br />Но вече съм говорела на български. -<br />Каква е София?<br />Бях чувала от майка си да казва,<br />че е малка София -<br />навярно е пораснала,<br />та помисли си – минали са повече от четиридесет години.<br />Имало една “Борисова градина”.<br />Моята бавачка сутрин там ме водела.<br />Била е вероятно най-голямата градина в София.<br />Оттам са ми останали и снимки.<br />Парк със слънце и със сенки.<br />Там иди и поседни.<br />Възможно е да се натъкнеш на скамейката, покрай която си играех.<br />Но скамейките не могат да изтраят четиридесет години,<br />вероятно са изгнили и са ги сменили;<br />най-добре дърветата -<br />дърветата живеят повече от спомените…<br /><br />Някой ден иди и намери най-стария от кестените там, и поседни под него.<br />Всичко забрави,<br />дори и че сме разделени,<br />единствено за мен мисли.<br /><br /><br /><a href="https://sites.google.com/site/otkritaliteratura/avtori/nazm-hikmet/nazm-hikmet-poluci-se-pismo-ot-munevver-napisala-mi#_ftnref1">*</a> Първата съпруга на поета. Б. пр.<br /><br /><br /><br /></span></span></div><span style="background-color: black;"><span style="color: white;"><span face="Arial, Verdana, sans-serif" style="font-size: 13.3333px;">Превод от турски: </span><a href="https://sites.google.com/site/otkritaliteratura/avtori/aziz-sakir-tas" style="font-family: Arial, Verdana, sans-serif; font-size: 13.3333px;"><span style="color: white;">Азиз Шакир-Таш</span></a></span></span><br style="background-color: white; color: #260a00; font-family: Arial, Verdana, sans-serif; font-size: 13.3333px;" /><div><span style="background-color: black;"><br /></span></div><div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEixMh9WXzAbe8iWKqi4TovVMIg1ImwKiwrT8Vri0IGVRCJdmRlVnabMb8GtetVmCYnXBak4Gl0w-lscIfVfiU4YUmt6TnprUgUbCHuv6y5D95Eb-LQcAtRICGsVFkRKbJib8bWqS8jR6ZUd/s595/nazim_hikmet_3.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="Назъм Хикмет" border="0" data-original-height="595" data-original-width="397" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEixMh9WXzAbe8iWKqi4TovVMIg1ImwKiwrT8Vri0IGVRCJdmRlVnabMb8GtetVmCYnXBak4Gl0w-lscIfVfiU4YUmt6TnprUgUbCHuv6y5D95Eb-LQcAtRICGsVFkRKbJib8bWqS8jR6ZUd/w214-h320/nazim_hikmet_3.jpg" title="Назъм Хикмет" width="214" /></a></div> поетът<br /><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjkyzpS3jbD84d-Lx6XPNt8x7kEGyZ9PQos2uSu6vIpfCYwpdHA9ifq2qCsJWovbM3X72gZlh8OXO6TesYQhGWM439F4YfF2weuU_MfvzuJwKqhRiN_sLK4YFnBlChJBzoccEoy-qahxjJs/s210/669462.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="Преводачът Азиз Шакир - Таш" border="0" data-original-height="210" data-original-width="140" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjkyzpS3jbD84d-Lx6XPNt8x7kEGyZ9PQos2uSu6vIpfCYwpdHA9ifq2qCsJWovbM3X72gZlh8OXO6TesYQhGWM439F4YfF2weuU_MfvzuJwKqhRiN_sLK4YFnBlChJBzoccEoy-qahxjJs/w213-h320/669462.jpg" title="Преводачът Азиз Шакир - Таш" width="213" /></a></div> преводачътdiyana ivanova boevahttp://www.blogger.com/profile/01554469397670510194noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7328877781868037233.post-43655639374150365582021-06-18T06:37:00.001-07:002021-06-18T06:37:18.889-07:00Judas Priest - Before the Dawn <p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/1Qjoffl_Lgo" width="320" youtube-src-id="1Qjoffl_Lgo"></iframe></div><br /><p></p>diyana ivanova boevahttp://www.blogger.com/profile/01554469397670510194noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7328877781868037233.post-47382694188955866102021-06-03T03:53:00.006-07:002021-06-07T08:46:46.612-07:00В Библиотеката на Борхес преди резултатите от матурата по литература<p>Малко по-различен вариант излезе във в-к "Дневник"</p><p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span face=""Calibri Light", sans-serif" lang="BG" style="background-color: black; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Законът и
инерцията</span></b><b><span face=""Calibri Light", sans-serif" lang="BG" style="background-color: black; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0in; text-indent: 0.5in;"><span style="background-color: black;"><span face=""Calibri Light", sans-serif" lang="BG" style="font-size: 12pt; line-height: 107%;"><span style="color: white;"></span></span></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="color: white;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhzaAqkAmkD3sicPNq-_K1AwS4qa7dVOVcSbBDAFN8w06QciklToMj63NnnhJ8Ybaux93k4ZZjaAFsw5QEPVs6k90qjiYDWnJw6A74giGNlPG_FPodFnKeX7eQ32FA5plSCqAcTjoJ2bOU8/s1944/_DSC4220%25D0%2590.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1587" data-original-width="1944" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhzaAqkAmkD3sicPNq-_K1AwS4qa7dVOVcSbBDAFN8w06QciklToMj63NnnhJ8Ybaux93k4ZZjaAFsw5QEPVs6k90qjiYDWnJw6A74giGNlPG_FPodFnKeX7eQ32FA5plSCqAcTjoJ2bOU8/s320/_DSC4220%25D0%2590.jpg" width="320" /></a></span></div><span style="color: white;"><br />На сайта на Сдружение
„Образование България 2030“ има статистика, която показва, че тенденцията в
постиженията на зрелостниците през последните 10 години остава една и съща.
Средният успех на дванадесетокласниците на матурата по БЕЛ за 2020 г. от 4,20 е
почти колкото и средния успех на завършващите от 2010 г. насам – 4,24. Въпреки
че през 2020 г. се наблюдават както по-добри, така и по-лоши резултати,
тенденцията зрелостниците да постигат среден резултат около добър 4 остава
непроменена. </span><span face=""Calibri Light",sans-serif" lang="BG" style="font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-bidi-theme-font: major-latin; mso-hansi-theme-font: major-latin;"><o:p></o:p></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0in;"><span face=""Calibri Light", sans-serif" lang="BG" style="background-color: black; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Според
мен е сериозен проблем, че матурата по литература може да бъде взета дори с
отличен (поне до този момент), без да бъдат прочетени произведенията, или поне
откъси. Ако ученикът реши около 10-15 матури от сайта на МОН, му е достатъчно
да се ориентира в тестовите въпроси, които започват да се повтарят. Ако случайно
има добра грамотност и усвои малко клишета за величината и „важността“ на
авторите – де факто е „подготвен“. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0in;"><span face=""Calibri Light", sans-serif" lang="BG" style="background-color: black; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>В
тази инерция отличниците успяват, по-неграмотните достигат от първи-втори път
тройките, добрите също са доволни. Ученици с 2, 67 си вземат изпита със среден.
Не знам кой точно е измислил тази формула на „успеха“, но освен, че е йезуитска,
тя не е и коректна спрямо никого в системата на образованието. Просто защото не
ни позволява да формулираме ясно и прецизно проблемите, които с времето се
трупат. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0in; text-indent: 0.5in;"><span face=""Calibri Light", sans-serif" lang="BG" style="background-color: black; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><span style="color: white;">С влизане в сила на Закона за
предучилищно и училищно образование през 2016 г. беше поставено началото на
реформата към компетентностния подход на обучението в училище. Това наложи
разработването на нови учебни програми. Те би трябвало да поставят по-силен
фокус върху развитието на компетентности (знания, умения и отношения), а не
само на предметно знание. Доколко това се случва е отделен въпрос, казвам го
като човек, който премина като учител почти през целия гимназиален етап по
новата програма, остана само 12. клас. Никога от МОН и РУО не са искали да
знаят друго, освен това, което ги интересува пряко – статистиката. Понеже видях
и проверка от Националния инспекторат на образованието, съм впечатлена, от това
как толкова много институции не успяват да измислят регулатор и механизъм, за
да подобрят качеството на образованието, свързано с общата грамотност на всички
нива. От друга стана, някои от учителите, виждайки средата, в която работят –
успяха да саботират новите модули в профилирана подготовка. </span><o:p></o:p></span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0in; text-align: center;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span face=""Calibri Light", sans-serif" lang="BG" style="background-color: black; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Без конспект ли?</span></b><b><span face=""Calibri Light", sans-serif" lang="BG" style="background-color: black; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0in;"><span style="background-color: black;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span face=""Calibri Light",sans-serif" lang="BG" style="font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-bidi-theme-font: major-latin; mso-hansi-theme-font: major-latin;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span></span></b><span face=""Calibri Light",sans-serif" lang="BG" style="font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-bidi-theme-font: major-latin; mso-hansi-theme-font: major-latin;">Проведох редица неформални разговори с
единадесетокласници, на които им предстои да държат матура по литература през
2022 г. Понеже, така както се изисква, съм работила и с непознати текстове, ги
попитах кое предпочитат, конспект със зададени произведения или непознати, или
и двете. Един от отговорите беше интересен: „Всичко е толкова много <i style="mso-bidi-font-style: normal;">разказано нацяло</i>, че не можем да кажем
нищо от себе си, г-жо“. Това показва нещо важно: все по-голяма е нуждата от
идентификация и себеизразяване у децата ни. Разбирах, че вечните училищни
класики не ги затрудняват, но те знаят, че за тези светове са изписани хиляди
страници, съдят и по учебниците си. Всички млади хора искат да започнат своята страница
и да напишат първо собственото си име. Не можем да им се сърдим за тази красива
наивност! Школското познание, с което сме свикнали, им се вижда удачно, ако е с
мярка. С ръка на сърцето казвам, че колкото повече преподавам Българско възраждане,
толкова повече у тях се задвижва рефлекс, на който съм измислила име: „бяло
поле“. Не можем да измерваме образователните пътища само количествено. <o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0in;"><span face=""Calibri Light", sans-serif" lang="BG" style="background-color: black; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Непознатият
текст принципно е провокация. Ако учениците бъдат обучени да извеждат модели,
които да прилагат после и в други (познати или непознати) произведения,
училището ще е постигнало целта си. Явно се обмисля вариант за изпита догодина
да се даде един познат и един непознат литературен текст, по който те трябва да
напишат есе, откривайки на принципа прилики-разлики идеите, мотивите, езика…
себе си. Според мен трябва да ги оставим да опитат, без да се притесняваме
толкова много, че ще „провалят бъдещето си“ с несправяне на матурата. Искам да
кажа, че колкото повече се водят пунически войни за „бройката“ в конспекта, за
произведенията и какво ли още не, се отдалечаваме от модерното и приемливо
звучене, което може да носи литературата в днешния свят. Очевидно успяваме да
„нагласим“ статистиката, но не и да стигнем до реални изводи как да направим
така че да се доближаваме до по-качественото образование чрез диференциран
подход. <o:p></o:p></span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0in; text-align: center;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span face=""Calibri Light", sans-serif" lang="BG" style="background-color: black; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Модулите</span></b><b><span face=""Calibri Light", sans-serif" lang="BG" style="background-color: black; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0in;"><span style="background-color: black;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span face=""Calibri Light",sans-serif" lang="BG" style="font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-bidi-theme-font: major-latin; mso-hansi-theme-font: major-latin;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span></span></b><span face=""Calibri Light",sans-serif" lang="BG" style="font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-bidi-theme-font: major-latin; mso-hansi-theme-font: major-latin;">Доколкото разбирам модулите по природо-математическите
дисциплини, които се изучват в 11. и 12. клас са буквално преписани от разни
конспекти на студенти; световната история е наблъскана в този модул, учениците
не издържат. Добри думи обаче за колегите по литература: най-сетне свобода.
Имаме поставени цели така, както е в модерното образование, дадени са конкретни
теми, предложени са на места по цели три варианта, а учителят може да си избере
също свой. Родният език и литература си звучат човешки на фона на цяла плеяда
теоретични и претенциозни модулни предмети, по които учениците трябва да си изберат
втора матура, съставителите на програмите не бива да забравят това. <o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0in;"><span face=""Calibri Light", sans-serif" lang="BG" style="background-color: black; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Има
един основен проблем: модулите не могат да се приложат във всички средни
училища и затова се саботират, колегите няма на кого да ги представят, дори и
да искат. Отделно програмите се правят от университетски преподаватели (понеже
е добре платено), които не са стъпвали в училище и дори не се интересуват до <i style="mso-bidi-font-style: normal;">кого, защо и как</i> въпросният модул ще
достигне, или не. Една скоба: много харесвам Мирча Елиаде в романа „Майтреи“,
виждам как един изключително голям учен трансформира своя интелект и дълбоко познание
в книга за любовта и предразсъдъците, без да се изкушава да демонстрира факти
или безразличие към читателя. <o:p></o:p></span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0in; text-align: center;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span face=""Calibri Light", sans-serif" lang="BG" style="background-color: black; font-size: 12pt; line-height: 107%;">Да заповяда Борхес, моля</span></b><b><span face=""Calibri Light", sans-serif" lang="BG" style="background-color: black; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0in;"><span style="background-color: black;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span face=""Calibri Light",sans-serif" lang="BG" style="font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-bidi-theme-font: major-latin; mso-hansi-theme-font: major-latin;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span></span></b><span face=""Calibri Light",sans-serif" lang="BG" style="font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-bidi-theme-font: major-latin; mso-hansi-theme-font: major-latin;">Когато реших да направя модулно упражнение по
„Вавилонската библиотека“, не знаех какво ще се случи. Никой от тези близо 60-ет
ученици не беше чувал за аржентинския писател. Толкова, между другото, са
чували за Георги Господинов, Константин Павлов, Борис Христов, Екатерина
Йосифова, Александър Геров и кой ли още не. Не отстъпих от Георги Марков и Петя
Дубарова, за тях всички разбраха. <o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0in;"><span face=""Calibri Light", sans-serif" lang="BG" style="background-color: black; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Избрах
откъси от <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Библиотеката</i> на Борхес и ги
раздадох, заедно с въпроси и пет изречения за автора. Видях с очите си какво
въздействие може да има върху съвсем неукрепнали хора много големият писател.
Не рекламата за книгата, не кой точно е Борхес, не <i style="mso-bidi-font-style: normal;">разказът нацяло </i>за самото произведение, а просто абзаци от текста. Децата
ни станаха самотни, защото ги отделихме от книгите, училището има най-голяма
вина затова, дадохме им „преразказите“-си, механизирахме ги с тестовете, които
са полезни, но в мярка, напълнихме им главите с мисли на разни критици, които
те изобщо не искат да знаят. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0in;"><span face=""Calibri Light", sans-serif" lang="BG" style="background-color: black; font-size: 12pt; line-height: 107%;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Питах
как си представят Библиотеката, да я нарисуват, ако искат; какво пътешествие ни
предлага разказвачът; подчертаваха думи, от които са впечатлени; какво означава
една книга да се превърне в друга; защо библиотеката ще продължи да съществува;
има ли връзка между порядъка и безпорядъка; как е представено усещането за
безсмислие и могат ли книгите да го носят; какво означава да унищожиш
безполезните книги; питах – как си представят онези с „аскетичния бяс“, на
които се дължи безсмислената загуба на милиони книги; как си обясняват
„въздържания“ стил на Борхес; на какво се надяват хората, какво искат да
открият в Библиотеката… <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0in;"><span face=""Calibri Light",sans-serif" lang="BG" style="font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-ascii-theme-font: major-latin; mso-bidi-theme-font: major-latin; mso-hansi-theme-font: major-latin;"><span style="background-color: black;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Докато
ги гледах как пишат по листовете „Борхес“, си спомних една случка от преди
повече от десет години, когато дъщеря ми беше на 4-5 години. Лежеше по гръб на
плажа в Синеморец, точно в положението, в което застава баща й, за по-сигурно
беше взела и книгата, която той четеше в момента: точно срещу слънцето нагоре,
държеше, без да знае това – „Любовникът“ на Дюрас на френски език. На всяка
минута разгръщаше по страница. Наблюдавах как хората по пътеката се усмихваха,
виждайки тази небивала гледка. Спря се уплашена жена, номерът на дъщеря ми
най-сетне беше минал. Казах не много тактично: „Преструва се, не се бойте“. И си
го получих: „Ти пък откъде знаеш!“ – отвърна ми детето, разлистващо книгата. </span><o:p></o:p></span></p>diyana ivanova boevahttp://www.blogger.com/profile/01554469397670510194noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7328877781868037233.post-75007644400762577372021-05-25T02:46:00.004-07:002021-05-25T02:49:57.756-07:00Sous le vent:)<p> Под напора на вятъра! </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/a2_ss9y-VjE" width="320" youtube-src-id="a2_ss9y-VjE"></iframe></div><br /><p></p>diyana ivanova boevahttp://www.blogger.com/profile/01554469397670510194noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7328877781868037233.post-29314599538354451362021-05-22T00:29:00.002-07:002021-05-23T10:12:26.151-07:00Barbara Pravi - Voilà - LIVE - France - Second Semi-Final - Eurovision 2021<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/WQe8B-uXUWY" width="320" youtube-src-id="WQe8B-uXUWY"></iframe></div><br /><p></p>diyana ivanova boevahttp://www.blogger.com/profile/01554469397670510194noreply@blogger.com0